YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/9067
KARAR NO : 2018/4213
KARAR TARİHİ : 25.04.2018
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay (Kapatılan) 22.Ceza Dairesinin 06/11/2015 tarihli görevsizlik kararı ile Dairemize gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Katılan … ile tanıklar Didem ve Merve’nin arkadaş oldukları, sanık …’nın ise Didem’in erkek arkadaşı olup, bu vasıta ile 2010 yılı Mayıs ayından itibaren katılan ile tanışıp görüşmeye başladıkları, sanığın kendisini Mit elemanı olarak tanıtıp katılan ve arkadaşlarını buna inandırdığı, ‘6 yıllık geçmişiniz bende kayıtlı, ben buralarda değildim ama kimin öncesinde ne iş yaptığını biliyorum’ şeklinde söylemlerde bulunduğu, katılan …’nın kullanımında bulunan telefona 2010 yılı ekim ayından itibaren ismini Zafer olarak belirten ve sanık …’in yakın arkadaşı olduğunu beyan eden şahıs tarafından, elinde katılanın özel hayatına ilişkin bilgiler olduğunu ve bu sırları ifşa edeceğini beyanla tehditlerde bulunmaya başladığı, bu tehditlerin 2011 yılı mayıs sonuna kadar devam ettiği, sanığın bir gün katılanı telefonla arayarak ‘Kübra olaylar kötü, Zafer öldü, onu gömdük, yerine çok daha kötüleri geldi, bunlara ben bile engel olamam’ diyerek katılanla buluşmak istediği ve katılana Zafer’in yerine gelen şahısların çok kötü şahıslar olduğunu, katılana ve arkadaşlarına zarar vermek istediklerini, özel hayatına ilişkin kayıtlar ellerinde olup buna ilişkin CD’leri abisinin işyerine göndereceklerini tüm bunlara engel olmak için bu şahısların katılandan 20000.-TL para istediğini, bu paranın 12.000.-TL’sini kendisinin verdiğini, geri kalanı ise katılanın vermesini istediği, ve katılana ‘bu şahıslar seni tehdit ediyorlarsa ne istiyorlarsa yap, yoksa bu şahıslar ile başın belaya girer’ diyerek katılanı para vermeye zorladığı, tüm bu tehditler altında katılanın birer hafta arayla çeşitli bankalardan toplamda 14.1000.-TL kredi çekip, bu parayı kimliği meçhul şahıslara vermek üzere sanık …’e verdiği, katılanın beyanlarının tanık beyanlarıyla da doğrulandığı, sanığın ise; katılana tehdit içerikli mesajları kimin gönderdiğini bilmediğini, bu tehditlerden kurtulması için istediklerini vermesi gerektiğini söyleyip, katılandan parayı aldığını ve bu parayı kendi şahsi ihtiyaçları için kullandığını kabul ettiği olayda;
Sanığın eyleminin bütün halinde yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden suçun vasfında ve delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek yerinde ve yeterli olmayan gerekçeyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 25.04.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.