YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8609
KARAR NO : 2015/44847
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
Tebliğname No : Karar Düzeltme-2015/213059
Ordu Ağır Ceza Mahkemesinin 25.07.2013 gün ve 2013/163 Esas, 2013/226 Karar sayılı hükmü ile sanık F.. T.. hakkında yapılan yargılama sonucunda yağma suçundan 5237 sayılı TCK’nın 149/1-a,d, 168/3. maddeleri uyarınca toplam 6 yıl hapis ile mahkumiyetlerine karar verildiği, hükmün sanık ve savunmanı tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairemizin 06.03.2014 gün ve 2013/31451 Esas, 2014/3750 Karar sayılı ilamı ile Düzeltilerek Onanmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.11.2015 günlü KD–2015/213059 temyiz sayılı yazıları ile itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
Dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği düşünüldü;
T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A
5271 sayılı CMK’nun 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 09.11.2015 günlü KD–2015/213059 sayılı yazılarında özetle;
Hükümlü hakkındaki tekerrüre esas alınan Mahkemenin 2007/27 Esas, sayılı 8 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin kararda tekerrür hükümlerinin uygulanmadığı, 5275 sayılı CGTİHK’nun 108/3. maddesinin uygulanması için tekerrüre esas alınan cezanın da daha önce başka bir ilamı tekerrüre esas alması gerektiği, bu bağlamda mahkemenin tekerrüre esas alınan kararında tekerrür hükümlerinin uygulanmamışolması karşısında 5275 sayılı CGTİHK’nun 108/3. maddesine göre 2. kez tekerrür hükümlerine ilişkin kısmın beşeri hata yazım hatası olarak kabul edilerek bu kısmın hükümden çıkarılarak hükmün Düzeltilerek Onanmasına, (5237 sayılı TCK’nın 58/6. maddesine göre infazın mükerirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi hükümlünün 1. kez mükerrir kabul edilmesi) karar verilmesi gerektiği anlaşılmış bu hususta Yüksek Daire’nin anılan kararına itiraz edilmesi zorunluluğu hasıl olmuştur, şeklinde itiraz yasa yoluna başvurulmuştur.
1-Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,
2-Dairemizin 06.03.2014 gün ve 2013/31451 Esas, 2014/3750 Karar sayılı ilamının sanık hakkındaki Düzeltilerek Onama kararının KALDIRILMASINA,
3- Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yazılı “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,
3-Mahkemece tekerrüre esas alınan Ordu Ağır Ceza mahkemesinin 2007/27 esas sayılı kararında tekerrür hükümlerinin uygulanmamış olması karşısında, 5275 sayılı CGTİHK’nun 108/3. maddesine göre 2.kez tekerrür hükümlerinin uygulanmayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirdiğinden sanık F.. T.. ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasından “53.maddenin uygulanmasına” ilişkin bölüm çıkartılarak yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; (c) bendinde yazılı “kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” cümlesi yazılmak suretiyle ve hüküm fıkrasından “743.-TL savunman ücretinin sanıktan tahsiline” ilişkin bölüm ile mükerrirlik uygulanmasına ilişkin bölümden ”İkinci kez ” sözcüklerinin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.