YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8453
KARAR NO : 2017/3654
KARAR TARİHİ : 25.10.2017
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Hükmedilen cezanın süresine göre; duruşmalı incelenmesi olanaklı bulunmadığı için sanık savunmanının duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421. maddeleri gereğince REDDİ ile TCK’nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülerek yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve dosyada bulunan İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/243 Esas ve 2013/305 Esas sayılı ilamlarının incelenmesinde, suç tarihinin, taraflarının ve suça konu olayın aynı olduğu, UYAP’ta
./..
yapılan araştırmada 2011/243 esas sayılı ilamın kanun yararına bozma isteği üzerine Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 24/01/2013 gün ve 2012/28097 Esas ve 2013/2035 sayılı kararı ile CMK.nın 309 maddesi gereğince bozularak aynı yasanın 4-d fıkrasındaki düzenlemeye göre hüküm fıkrasında yer alan TCK.nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına dair paragrafın hükümden çıkarılmasına, karardaki diğer hususların olduğu gibi bırakılmasına karar verildiği, bu kararının mahkemece bozma olarak kabul edilerek yeniden yapılan yargılama ile 2013/305 esas ve 2014/6 karar sayılı hükmün mükerrer olarak verildiği anlaşılmakla, anılan mahkemenin 2011/243 Esas ve 2012/705 karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, 2013/305 sayılı hükmün tekerrüre esas alınması ve tekerrür uygulanmasına esas gösterilen ilamda birden fazla hükümlülük kararı bulunması karşında, 5275 sayılı yasanın 108/2. maddesi gözetilip, hangi hükümlülüğün esas alındığı gösterilmeden, infazda tereddüde yol açacak biçimde yazılı şekilde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümdeki TCK’nın 58/6-7 maddesinin uygulanmasına ilişkin fıkrasının çıkartılarak yerine, “Sanığın İstanbul 37. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 05.04.2012 gün, 2011/243 Esas ve 2012/705 Karar sayılı hükmü ile tayin edilen 10 ay hapis cezası nedeniyle mükerrir olduğu anlaşıldığından, TCK.nın 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” yazılarak, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.10.2017 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.