Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2015/4765 E. 2018/3274 K. 25.04.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4765
KARAR NO : 2018/3274
KARAR TARİHİ : 25.04.2018

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit (Yağma suçundan dönüşen)
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay 17. Ceza Dairesinin 24/06/2015 tarihli görevsizlik kararı ile dosya Dairemize gönderilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK’nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmekle yapılan incelemede:

Oluş ve dosya kapsamına göre, yakınana karşı silahla, birden fazla kişi ile birlikte tehdit eylemini gerçekleştiren sanık hakkında TCK’nın 106. maddenin 2. fıkrasının (c) bendinin yanısıra aynı maddenin ve fıkranın (a) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre, suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede, eleştiri dışında usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde değildir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmana ödenen avukatlık ücretinin sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından sanık hakkındaki 727,25 TL zorunlu müdafilik ücretine ilişkin bölümün çıkartılarak 22,25 TL yargılama giderinin sanıktan alınmasına karar verilmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.