Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2015/4312 E. 2015/45277 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4312
KARAR NO : 2015/45277
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2014/253718
MAHKEMESİ : Ankara Batı 1. Ağır Ceza Mahkemesi (Sincan 1. Ağır Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 15/04/2014
NUMARASI : 2014/40 (E) ve 2014/150 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanıklar savunmanları tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmedilen cezanın süresine göre; duruşmalı inceleme talebinde bulunan sanıklar M.. K.. ve Ş.. G.. savunmanının bu konudaki isteminin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318. maddesi uyarınca REDDİNE,

Oluş ve dosya kapsamına göre; olay günü sanıkların katılan M.. D..’ten 20.-TL para ve cep telefonu, M.. Ş..den (1988 doğumlu) sadece cep telefonu, mağdur Dursun’dan 700.-TL para ve cep telefonu, mağdur A.. A..’dan 300.-TL para ve mağdur M.. Ş.. (1994 doğumlu) 15.-TL para aldıkları, sanıkların yakalandıklarında polise cep telefonlarını sattıkları yeri gösterdikleri ve telefonların buradan temin edildiği, ancak mağdurlar Dursun, Ali ve katılan Kamil’in paralarının kendilerine iade edilmediği anlaşılmış,

Hal böyle olunca; cep telefonlarının satıldığı şahsın zararının giderilmediği ve diğer zararların da karşılanmadığı dikkate alındığında; bu olayda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, mağdurlar D.. B.. ve M.. Ş.. (1988 Doğumlu) ile katılan M.. D..’e yönelik eylemleri nedeniyle sanıklar hakkında, TCK’nın 168. maddesi ile uygulama yapılması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150. maddesi uyarınca, sanıkların savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, yeterli ödeme güçleri bulunmayan sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık Ş.. G.. ile sanıklar M.. K.. ve Ş.. G.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi aracılığıyla, CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “376.-TL müdafi ücreti” alınmasına ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında, diğer yönleriyle usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.