YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1668
KARAR NO : 2015/42601
KARAR TARİHİ : 09.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2015/141779
MAHKEMESİ : Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/03/2015
NUMARASI : 2014/545 (E) ve 2015/87 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I- Sanık S.. T.. hakkında yağma suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün sanık savunmanının temyiz isteminin incelenmesinde:

Sanık S.. T.. savunmanının, sanığın mahkumiyetine ilişkin hükmü 18.03.2014 günlü dilekçe ile yasal süre içerisinde temyiz ettiği, ancak sanığın mahkemeye hitaben yazmış olduğu 16.03.2015 ve 30.03.2015 tarihli dilekçeleri ile temyiz isteminden vazgeçtiği anlaşıldığından, sanık S.. T.. savunmanının temyiz isteğinin incelenmeden yerine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na İADESİNE,

II-Sanık S.. T.. hakkında o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde:

Dosyanın incelenmesinde, sanık S.. T.. veya savunmanının herhangi bir temyiz başvurusunda bulunmadığı ancak o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin sanık S.. T.. lehine olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;

Sanığın gözaltında ve tutuklu kaldığı sürenin 5237 sayılı TCK.nın 63. maddesi gereğince cezasından mahsup yapılmasına karar verilmemiş ise de, infaz aşamasında gözetilmesi ve takdiri indirim uygulanırken, 5237 sayılı TCK’nın 62. maddesi gösterilmemiş ise de, yerinde düzeltilmesi olanaklı eksiklik kabul edilmiştir.
./..

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanığın tekerrüre esas alınan Antalya 16. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/09/2013 tarih ve 2010/224 Esas ve 2013/375 karar sayılı mahkumiyet hükmündeki 5237 sayılı TCK’nın 86/2. maddesi uyarınca doğrudan hükmolunan 2240 Türk Lirası adli para cezasının, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5329 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin olduğu ve bu nedenle tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeden, sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nın 58/6. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık S.. T.. hakkında kurulan hükümden “TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına” ilişkin bölümün çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün eleştiri dışında DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.