Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2014/5257 E. 2017/3669 K. 26.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5257
KARAR NO : 2017/3669
KARAR TARİHİ : 26.10.2017

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK’nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülerek yapılan incelemede;

Oluş ve dosya içeriğine göre, sanıkların eylemlerini kendilerini takiple müdahale etmeye çalışan tanık …’a, sanık …’ın üzerinden ele geçen tornavidayı göstererek tehdit etmek suretiyle gerçekleştirdiklerinin anlaşılması karşısında, sanık … hakkında TCK’nun 149. maddesinin 1. fıkrasının (c) bendi yanısıra ve (a) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili görülmediğinden;

Tefhimle infaza esas kısa kararın ve gerekçeli kararın hüküm kısımlarında, sanık … hakkında neticeten 2 yıl hapis cezası tayin edildikten sonra diğer sanık … hakkında hüküm kurulurken “Görevsiz mahkemelerde verilen kararların sadece sanıkların temyiz etmeleri nedeni ile usulü müktesap oluştuğundan;” denildikten sonra sanık … yerine “sanık …” adına bir kez daha verilmesi, maddi yazım hatası olup, bu husus yerinde düzeltilmesi olanaklı görülmekle bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca, sanıklara savunmalarını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretlerinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olarak, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanı ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden sanıklar hakkında ayrı ayrı hükmolunan “ zorunlu müdafii ücreti 533,00 TL” ilişkin bölümler çıkartılarak yerine “zorunlu savunmanlara ilişkin yargılama giderinin hazine üzerinde bırakılmasına” cümlesinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/10/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.