YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4132
KARAR NO : 2014/2853
KARAR TARİHİ : 24.02.2014

Sanıklar …, …, … ve … hakkında … Cumhuriyet Başsavcılığının 02.02.2007, 13.08.2007 ve 29.03.2007 tarihli iddianameleri ile iftira, hırsızlık, mala zarar vermek, hürriyeti tahdit, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçlamasıyla açılan kamu davası sonucunda verilen aynı yer Asliye Ceza Mahkemesinin 31.07.2008 gün ve 2007/8 Esas, 2008/99 Karar sayılı hükmü ile 5237 sayılı yasa uyarınca sanıkların kısmen mahkumiyetine karar verilip, mahkumiyet hükümleri sanık … dışındaki sanıklar müdafiileri tarafından yasal süresi içerisinde temyiz edilmekle, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.05.2011 tarihli tebliğnamesi ile bozma talebi ile Dairemize gönderilmiş, Dairemizin 04.02.2014 gün ve 2011/10270 Esas, 2014/1212 Karar sayılı ilamı ile hükümlerin kısmen onanmasına ve kısmen bozulmasına karar verilmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2014 gün ve 6-2011/175094 sayılı yazıları ile itiraz yasa yoluna başvurulması üzerine,

Dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği düşünüldü.

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

5271 sayılı CMK’nın 6352 sayılı Yasanın 99. maddesi ile değişik 308. maddesi gereğince yapılan incelemede;

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12.02.2014 gün ve 6-2011/175094 itiraz sayılı yazılarında özetle;

Sanıklar …, … hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan TCK’nun 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve aynı maddenin 2 ve 5. fıkraları uyarınca 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, sanıklar hakkında TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarına karar verildiği, TCK’nun 49/2. maddesinin açık hükmü gereğince hükmolunan sürenin kısa süreli hapis cezası olduğu ve aynı maddenin 4. fıkrasında ise “kısa süreli hapis cezası ertelenmiş” kişiler hakkında 1. fıkra hükmü uygulanmayacağı düzenlemesinin yapıldığı, bu düzenlemeye göre 1 yıl ve altında tayin olunan hürriyeti bağlayıcı cezaları ertelenen sanıklar hakkında TCK’nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına yasal olanak bulunmadığından onama kararının kaldırılarak hükmün Bozulmasına, bozma sebebi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün Düzeltilerek Onanmasına karar verilmesi istenilmiştir.
Sanıklar … ve … hakkında TCK’nun 191/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve 1 yıl süreyle tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmiştir, sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranmaları halinde hükmolunan hapis cezasının infaz edilmiş sayılacağına karar verilmiş, bu durumda TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına hükmolunması yasal olarak mümkün değildir. Kaldı ki tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uygun davranmamaları halinde hapis cezasının infazı gündeme geldiğinde TCK’nun 53. maddesi hapis cezasının yasal sonucu olarak uygulanması her zaman olanaklı bulunmaktadır. Bu durumda Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının kabulüne karar vermek gerektiği anlaşılmıştır.

1) Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının İTİRAZININ KABULÜNE,

2) Dairemizin 04.02.2014 gün ve 2011/10270 Esas, 2014/1212 Karar sayılı ilamının II. Bendinde sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak, sanık … hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçlarından Düzeltilerek Onama ilamının KALDIRILMASINA, ilamın diğer bölümlerinin aynen KORUNMASINA,

3) Sanıklar … ve … hakkında kullanmak için uyuşturucu madde bulundurmak suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde,

Sanıklar hakkında TCK’nun 191. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve 53. maddesine göre hak yoksunluğuna hükmedildiği, TCK’nun 191. maddesinin 5. fıkrasına göre de tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği, sanıkların tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranması halinde hükmün infaz edilmiş sayılacağı düzenlemesi karşısında sanıklar hakkında TCK’nun 53. maddesinin uygulanması usul ve yasaya aykırı olduğundan sanıklar savunmanlarının temyiz istemlerinin kabulü ile hükmün BOZULMASINA, bozma
nedeni yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, … Asliye Ceza Mahkemesinin 31.07.2008 gün ve 2007/8 Esas, 2008/99 Karar sayılı hükmünün sanıklar … ve …’ın 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin hükümlerin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.