YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/11322
KARAR NO : 2017/4687
KARAR TARİHİ : 15.11.2017
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK’nın 53. madde uygulamasının infazda gözetilmesi olanaklı görülmekle yapılan incelemede:
Oluş ve dosya kapsamına göre sanığın eyleminin TCK’nın 149. maddesinin (a) ve (h) bentlerine uyan yağma suçunu oluşturduğu düşünülmeden yazılı şekilde uygulama yapılması sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık … hakkında tehdit suçundan, 5237 sayılı TCK’nın 106/1 ve 43. maddeleri gereğince neticeten 3.740,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin 07.11.2017 tarih, 2006/315 Esas ve 2007/266 Karar sayılı Niğde Ağır Ceza Mahkemesi’nin mahkumiyet hükmünün sanık savunmanının açtığı temyiz davasını inceleyen Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 2010/16870-2013/9996 sayılı ve 06.05.2013 günlü bozma ilamında “sanığın eyleminin yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğuna” karar verildiği,
Anılan bozmaya verilen uyma kararı ile yapılan yargılama sonunda ise;
Sanık hakkında TCK’nın 148/1, 35, 62, 58. maddeleri uyarınca 3 yıl 9 ay hapis ve tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin güvenlik tedbirine hükmedilerek sanık savunmanının temyiz davası ile incelenerek bozulan ilk kararda bulunmayan tekerrür hükümlerine yer verilip, daha fazla ceza tayin edilmek suretiyle 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının ceza tayinine ilişkin bölümüne, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesine göre sanığın kazanılmış hakkı gözetilerek sonuç olarak hükmolunan 3 yıl 9 ay hapis cezasının çıkarılarak 3.740,00 TL adli para cezasının yazılmasına ve TCK’nın 58. maddesi ile ilgili tekerrür uygulamasının hüküm fıkrasından tamamen çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/11/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.