Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/9179 E. 2015/44760 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/9179
KARAR NO : 2015/44760
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/233054
MAHKEMESİ : Balıkesir 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2011
NUMARASI : 2010/67 (E) ve 2011/37 (K)
SUÇLAR : Yağmaya kalkışma, hakaret, mala zarar

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Balıkesir Cumhuriyet Başsavcılığının 01.02.2010 tarih 2009/13820 soruşturma, 2010/452 Esas ve 2010/28 İddianame numarası ile sanık M.. Ç.. hakkında mağdur A.. G..’e yönelik eylem nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 125/1-4. maddesinde düzenlenen hakaret suçundan cezalandırılması için iddianame düzenlendiği halde söz konusu suç için hüküm kurulmamış ise de, zamanaşımı içerisinde karar verilmesi olanaklı görülmüştür.

I-Sanık A.. G.. hakkında katılan M.. Ç..’e yönelik hakaret suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine,kararın dayandığı gerekçeye ve takdire göre, katılan M.. Ç.. vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun ve takdire dayalı bulunan hükmün tebliğname uygun olarak ONANMASINA,

II-Sanıklar M.. Ç.. ve S.. K.. hakkında katılan A.. G..’e yönelik yağmaya kalkışma ve mala zarar suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanın ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. Ç.. ve S.. K.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine ilişkin” bölümler çıkartılarak yerine “Bu dava nedeni ile, sanıkların yargılama gideri olarak sarfına neden olduğu müzekkere gideri 7.25 TL ve davetiye gideri 10.00 TL olmak üzere toplam 17,25 TL Mahkeme masrafının sanıkların neden oldukları payları oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.