YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/7939
KARAR NO : 2015/42846
KARAR TARİHİ : 14.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/189580
MAHKEMESİ : Uşak 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/01/2011
NUMARASI : 2007/212 (E) ve 2011/11 (K)
SUÇ : Yağma suçundan dönüşen tehdit, özel belgede sahtecilik

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

1- Sanıklar G.. D.., H.. Ç.. ve E.. Y.. hakkında TCK’nın 150/1. maddesinin yollaması ile sair tehdit suçlarından kurulan hükümlerin incelemesinde;

Sanıklar G.. D.., H.. Ç.. ve E.. Y.. hakkında TCK’nın 150/1. maddesinin yollaması ile sair tehdit suçlarından 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi gereğince verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlara karşı itiraz yolu açık olup, temyizi olanaklı bulunmadığından sanık E.. Y.. ile sanıklar G.. D.., H.. Ç.. ve E.. Y.. savunmanının bu konudaki temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK’nın 231/12 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,

2- Sanık İ.. S.. hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;

Kararda teşdiden uygulama yapıldığı belirtilmesine rağmen, temel ceza TCK’nın 207/1. maddesinde öngörülen asgari cezanın da altında kalacak şekilde 3 ay hapis cezası olarak belirlenerek eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık

İ.. S.. savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün istem gibi ONANMASINA,

3- Sanık A.. T.. hakkında TCK’nın 150/1. maddesinin yollaması ile sair tehdit suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;

Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın, alacağını tahsil etmek amacıyla yakınanı birden fazla kişi ile birlikte tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında TCK’nın 106/2-c maddesi yerine TCK’nın 106/1. maddesinin 2. cümlesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

a- T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,

b- Kasten işlemiş olduğu suç için hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, (c) bendinde yazılı “kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. T.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün son fıkrasında sanık A.. T..’dan tahsiline karar verilen yargılama giderleri arasından zorunlu savunman ücreti çıkartılarak ve hükümdeki “53. maddenin uygulanmasına” ilişkin bölümler çıkartılarak, yerine “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkûmiyetinin yasal sonucu olarak sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin (a), (b), (c), (d) ve (e) bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezasının infazı tamamlanıncaya kadar; (c) bendinde yazılı “kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri” açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına,” cümleleri yazılmak suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.