Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/3163 E. 2015/43645 K. 30.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/3163
KARAR NO : 2015/43645
KARAR TARİHİ : 30.09.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık…’ın önceden vermiş olduğu karar doğrultusunda diğer sanıkla anlaşarak suça doğrudan katılıp suçu birlikte işlediği gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39/1. maddesi ile uygulama yapılması, aynı sanık hakkında 5237 sayılı Yasanın 149/1-a-c-d, 39/2. maddesi ile belirlenen 5 yıl hapis cezası üzerinden aynı Yasanın 168/3. maddesi uyarınca belirlenen 1/3 oranında indirim yapılırken 3 yıl 4 ay yerine yazılı şekilde eksik hapis cezası tayini karşı temyiz bulunmadığından, Sanıklar hakkında yağma suçundan hüküm kurulurken 5237 sayılı TCK’nın 31/2. ve 31/3.maddesinin, 168. maddesinden sonra uygulanması suretiyle aynı yasanın 61/5. maddesine aykırı davranılması sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-5237 sayılı Yasanın 51.maddesiyle, ceza infaz kurumu haline getirilip, sadece hapis cezasıyla sınırlı olarak kabul edilen ertelemede, maddenin 3.fıkrası uyarınca mahkemece bir deneme süresinin belirlenmesi zorunlu olup, bu sürenin belirlenmemesi veya eksik belirlenmesi, denetim süresi, ertelemenin yasal sonucu olduğundan, aleyhe bozma yasağı kapsamında değerlendirilemeyecektir.

Bu bağlamda; cezalarının ertelenmesine karar verilen sanıklar hakkında, mahkum oldukları 2 yıl 9 ay 10 gün ve 1 yıl 4 ay 20 gün hapis ceza sürelerinden az olmamak üzere bir deneme süresi belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

2- TC. Anayasa’sının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar … ve … savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarından ertelemeye ilişkin bölümlerin yerine ” sanık … hakkında 2 yıl 9 ay 10 gün, sanık… hakkında 1 yıl 4 ay 20 gün denetim süresine tabi tutulmasına” cümleleri eklenmesiyle, yargılama giderlerinin tahsiline ilişkin bölümden ayrı ayrı hükmolunan “551,00 TL zorunlu müdafii giderinin” çıkarılarak eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.