Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/27541 E. 2015/44790 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27541
KARAR NO : 2015/44790
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2012/45609
MAHKEMESİ : Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/11/2011
NUMARASI : 2010/348 (E) ve 2011/419 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Oluş ve dosya kapsamına göre, sanığın, mağdurun yanına gelerek ödemeli olarak bir yeri aramak için cep telefonunu istediği, mağdurun vermek istememesi üzerine sanığın bıçak çekerek tekrar telefonu istediği, mağdurun korkarak telefonu sanığa verdiğinin anlaşılması karşısında; soruşturma aşamasında adı geçmeyen, mağduru tanıdığı dahi şüpheli olan savunma tanığı R.. T..’in beyanlarına itibar edilerek sanık hakkında eylemine uyan 5237 sayılı TCY’nın 149/1-a-h maddesi yerine yazılı biçimde aynı Yasanın 141 ve 143. maddeler ile hüküm kurulması,

2-Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3.maddesi uyarınca, sanığın savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi suretiyle Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesine aykırı davranılması,

3-Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanıklar hakkında 5237 sayılı TCY’nin 53/1.maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. A.. ve savunmanının temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın korunmasına, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.