YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27154
KARAR NO : 2015/44729
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2012/129949
MAHKEMESİ : Antalya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/02/2012
NUMARASI : 2011/440 (E) ve 2012/47 (K)
SUÇLAR : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Sanığın yağma eylemini silahla işlediği, tanık, yakınan ve 23.08.2011 tarihli duruşmada sanığın tevil yollu anlatımı ile sabit olduğu halde, yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Yağma suçuna konu olan cep telefonunun ertesi gün sanığın göstermiş olduğu yerde tanık İ.. K.. tarafından iade edilmiş olması, kalan zararında duruşmada sanık tarafından giderilmiş olması karşısında, yakınana kısmi iadeye rızası sorulup sonucuna göre daha lehe olan 5237 sayılı TCK’nın 168/1-3.maddesi ile uygulama yapılıp yapılamayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
3- Sanığın hürriyetini kısıtladığı yakınana bir zarar vermeden güvenli bir yerde bıraktığının anlaşılaması karşısında, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 110.maddesi ile uygulama yapılıp yapılamayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
4- Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1.maddesinin “a,b,c,d,e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5- T.C.Anayasası’nın 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık K.. G.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle kısmen tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, yağma suçundan kurulan hükümde 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 11.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.