YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/27134
KARAR NO : 2015/45356
KARAR TARİHİ : 25.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2012/73644
MAHKEMESİ : Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/09/2011
NUMARASI : 2011/164 (E) ve 2011/333 (K)
SUÇ : Yağma
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıklar yakalanıp ekip otosu ile götürülürken, mağdurdan yağmaladıkları 100 TL’ yi ekip otosunun nezaret bölümünün arka koltuğunda buruşmuş vaziyette atmaları sunucu bulunduğu, yapılacak üst araması sırasında bulunup zapt edilmesi muhakkak olan suça konu 5 TL paranın ise sanık B.. G.. tarafından kolluk görevlilerine teslim ettiğinin ve bu şekilde ele geçen paraların mağdura iade edildiğinin anlaşılması karşısında; somut olayda sanıkların etkin pişmanlık iradesi ile hareket etmediğinin kabulü gerekirken, Dairemizin 24.01.2011 günlü bozma ilamından sonra sanık A.. D..’nin 10.05.2011 tarihli PTT ödeme makbuzu ile mağdurun hesabına 120 TL ödemede bulunması gerekçe gösterilip “etkin pişmanlık” müessesesine yanlış anlam verilerek cezasından uygulama yeri olmayan 5237 sayılı TCK’nın 168/3. maddesi ile indirim yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
TC. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. D.., E.. P.., Y.. Y.. ve B.. G.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “müdafilik ücretinin sanıklardan alınmasına ilişkin” bölüm çıkartılmak suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.