YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26702
KARAR NO : 2015/44996
KARAR TARİHİ : 18.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2012/190079
MAHKEMESİ : Tokat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2012
NUMARASI : 2011/123 (E) ve 2012/129 (K)
SUÇLAR : Yağma, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hüküm sanık A.. A.. savunmanı tarafından duruşmalı olarak da temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmedilen cezanın süresine göre de duruşmalı incelenmesi olanaklı bulunmadığı için sanık A.. A.. savunmanının duruşmalı inceleme isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 318 ve 421. maddeleri gereğince REDDİNE,

I- Sanıklar A.. A.. ve K.. K.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;

Sanıklar hakkında hükmolunan doğrudan para cezasının miktarı bakımından, 14/04/2011 tarih ve 27905 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile eklenen 5329 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun geçici 2. maddesinin 1. fıkrası uyarınca üç bin liraya kadar olan mahkumiyet hükümlerinin kesin nitelikte olması ve temyiz kabiliyetinin de bulunmaması nedeniyle sanıklar A.. A.. ve K.. K.. savunmanlarının temyiz isteğinin CMUK’nın 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,

II-Sanıklar A.. A.. ve K.. K.. hakkında yağma ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükümlerin incelemesinde;
Sanık A.. A.. hakkında, Niksar Asliye Ceza Mahkemesinin 18.03.2009 gün 2009/4 Esas ve 2009/113 Karar sayılı kararla verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin karar için 5271 sayılı CMK’nın 231/11. maddesi uyarınca mahkemesine yerinde ihbarda bulunulması olanaklı kabul edilmiştir.

Sanıkların yağma suçunu işlemek için kullandığı odun parçasının, 5237 sayılı TCK’nın 6/1-f maddesinin 4. bendi uyarınca, saldırı ve savunma amacıyla yapılmış olmasa bile yapısı itibariyle fiilen saldırı ve savunmada kullanılmaya elverişli olması özelliğiyle silah olarak kabullü gerektiğinden, sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (c) ve (h) bendinin yanı sıra (a) bendinin de uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bunların değerlendirilmesi ve alt sınır aşılarak ceza uygulaması yapılması gerekirken, yetersiz ve oluşa uygun düşmeyen gerekçe ile yazılı şekilde hüküm kurulması, karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar A.. A.. ve K.. K.. savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün, tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 18.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.