Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/26655 E. 2015/44767 K. 11.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/26655
KARAR NO : 2015/44767
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2012/190128
MAHKEMESİ : Iğdır Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2012
NUMARASI : 2010/216 (E) ve 2012/23 (K)
SUÇ : Yağma, Hürriyeti tahdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Gösterilen adreste kardeşi S… G…’e, gerekçeli kararın tebliğ edildiği gün, sanık A.. G..’in cezaevinde bulunduğu Iğdır B Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünün 11.04.2012 günlü yazısı ile anlaşıldığından, sanık A.. G..’in temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede:

Sanık İ.. S.., mağdur D.. Ş..’e kendi restorantı bulunduğunu isterse bu iş yerinde çalışabileceği teklifinde bulunup söz konusu iş yerini gösterme bahanesi ile birlikte ticari taksiye bindirip, kardeşi V.. S..’nun yol kenarındaki manav sergisinin bulunduğu ıssız bir yere götürdüğünün iddia edilmesi karşısında, kişiyi hürriyetinden yoksun kılmak suçundan adı geçen sanık hakkında zamanaşımı içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık A.. G.. ve sanıklar A.. H.. ve İ.. S.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 Sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “yargılama giderlerine ilişkin” bölümler çıkartılarak yerine “Bu dava nedeni ile, sanıkların yargılama gideri olarak sarfına neden olduğu 6 davetiye gideri 36.00 TL, posta gideri 18.25 TL olmak üzere toplam 54,25 TL Mahkeme masrafının sanıkların neden oldukları payları oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 11.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.