YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25310
KARAR NO : 2015/42969
KARAR TARİHİ : 16.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/253022
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 5. Ağır Ceza Mahkemesi (Kapatılan Üsküdar 1. Ağır Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 17/07/2006
NUMARASI : 2003/494 (E) ve 2006/324 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 01.08.2013 tarihli kenar yazısı ile Dairemize gönderilmekle başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Hükmün sanığa 28.03.2013 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen, sanığın yasal süresinden sonra, 24.04.2013 tarihinde temyiz isteminde bulunduğunun anlaşılması karşısında sanık M.. Ç..’in bu konudaki isteğinin, 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi yollaması ile 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,

Sanığın, yağma suçunu “konutta” işlediği halde, hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin (d) bendinin uygulanmaması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. Ç.. savunmanının temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetin yasal sonucu olarak, 5237 sayılı TCY’nin 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bentlerinde yazılı haklardan, aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına” cümlesi yazılmak suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.