YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/25159
KARAR NO : 2015/44912
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2012/14256
MAHKEMESİ : Kayseri 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/11/2011
NUMARASI : 2010/142 (E) ve 2011/319 (K)
SUÇ : Yağma
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
13/03/2010 ve 24/04/2010 olan suç tarihlerinin gerekçeli karar başlığına mahallinde eklenmesi olanaklı görülmüştür.
Sanıkların 20/03/2010 ve 24/03/2010 tarihli yağma suçlarını 5237 sayılı TCK’nın 149/1. maddesinin a ve c bentlerine aykırı biçimde silahla ve birden fazla kişi ile birlikte işlediklerinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Yasanın 61. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken bu hususun dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz bulunmadığından, TCK’nın 31/2-3.maddesi, TCK’nın 168/3.maddesinden sonra uygulanarak TCK’nın 61/5.maddesindeki sıralamaya aykırı uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasasının 90.maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239.maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13.maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıklardan alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar A.. G.. ve F.. D.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından sanıklar için atanan zorunlu savunman ücretlerinin çıkartılması suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.