YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/24274
KARAR NO : 2015/44898
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2011/400712
MAHKEMESİ : Bursa 5. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/09/2011
NUMARASI : 2010/91 (E) ve 2011/316 (K)
SUÇ : Yağma
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Oluşa ve dosya içeriğine göre, katılan B.. E.. K..’nın üzerindeki bütün parasının annesinden harçlık olarak aldığı 2,5 TL’den ibaret olduğu, sanık ve arkadaşının bıçak tehdidi ile miktar belirtmeden para istemeleri üzerine bu paranın 1 TL’sini verdiği, bununla yetinmeyerek daha fazla para isteyen, üzerini arayıp bulmaları halinde kendisini bıçaklayacaklarını söyleyen sanık ve arkadaşına kalan 1,5 TL parasını da vermek zorunda kaldığı olayda, katılanın üzerindeki bütün parasını yağmalayan sanığın, daha fazlasını alma imkanı varken daha azı ile yetinmesi söz konusu olmadığından, koşulları gerçekleşmediği halde TCK’nın 150/2 maddesi ile uygulama yapılarak eksik ceza tayini karşı temyiz olmadığı için, sanık 18 yaşını doldurmadığı halde 1, 2, 3, 4, 5, 7, 8 ve 10. duruşmaların açık yapılması suretiyle CMK’nın 185. maddesine aykırı davranılması telafisi mümkün olmadığı için bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. Maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. Ç.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından sanık için atanan zorunlu savunman ücretlerinin çıkartılması suretiyle eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/11/2015 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.