YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/23689
KARAR NO : 2015/44915
KARAR TARİHİ : 16.11.2015
Tebliğname No : 6 – 2012/10416
MAHKEMESİ : Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/11/2011
NUMARASI : 2010/144 (E) ve 2011/322 (K)
SUÇ : Yağma
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık savunmanının, lehe olan hükümlerin uygulanmasına yönelik isteği nedeniyle gerekçeli kararda TCK’nın 51. maddesi uyarınca sanığın cezasının ertelenip ertelenmeyeceği tartışılmamış ise de sanığın adli sicil kaydı ve dosya içeriğine göre, mahkemenin cezanın ertelenmemesi yönündeki takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bu sebeple bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
TCK’nın 31/3. maddesi, TCK’nın 168/3. maddesinden sonra uygulanarak TCK’nın 61/5. maddesindeki sıralamaya aykırı uygulama yapılması sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulu’nun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıkdan alınmasına karar verilmesi,
2- TCK’nın 53/4. maddesi uyarınca, 18 yaşını doldurmayan sanık hakkında aynı hükmün 1. fıkrasındaki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık T.. K.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından sanık için atanan zorunlu savunman ücretinin ve TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına dair hüküm fıkrasının çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.