YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21905
KARAR NO : 2015/42892
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2012/5064
MAHKEMESİ : Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/09/2011
NUMARASI : 2010/342 (E) ve 2011/262 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık (Yağma)

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Adli sicil kaydına göre, Alanya 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2006/668-127 esas ve karar sayılı ilamı ile hükümlülüğü bulunan sanık S.. A.. hakkında, ilamın infaz edilip edilmediği, yerine getirilmiş ise tarihi araştırılıp denetime olanak sağlaması bakımından da kesinleşme ve infaz tarihini içerir biçimde onaylı örneği dosyaya getirtildikten sonra, 5237 sayılı Yasanın 58/6-7. maddesinin koşullarının bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, eksik inceleme ile yazılı biçimde hüküm kurulması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

1-) Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyları açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyları dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,

2-) Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3.maddesi uyarınca, sanıkların savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanların görevlendirilmesi nedeniyle, savunmanlara ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar S.. A.. ve M.. A.. savunmanları ile sanık S.. A..’in temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCY’nın 53.maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm ile “Yargılama giderlerinden olan 498’er TL zorunlu müdafi ücretinin sanıklara yüklenmesine” ilişkin bölüm çıkarılması; TCY’nın 53.maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine, “sanıkların, TCY’nın 53.maddesinin 2.fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1.fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, 3.fıkrası uyarınca da kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.