YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/21036
KARAR NO : 2015/41786
KARAR TARİHİ : 22.06.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Yağma, kamu malına zarar verme, kasten yaralama
HÜKÜM : Sanık … hakkında; Hırsızlık, görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, kasten yaralama suçlarından mahkumiyet
Sanık …. ve …. hakkında; Hırsızlık, görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/03/2010 gün ve 12/06/2013 tarihli tebliğnameleri ile Daireye gönderilmekle, başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
1- Sanık…, kamu malına zarar vermek suçundan hükümlülüğüne dair kararın yapılan temyiz incelemesinde;
Sanık, polis arabasının camını kırarak kamu malına zarar verme suçunu işlediği halde suç tarihinde yürürlükte olan 765 sayılı TCK’nın 516/3. maddesi yerine 516/ilk maddesi ile uygulama yapılması karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanık … ve savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2- Sanık .., yakınan .. karşı işlediği kasten yaralama suçundan ve sanıklar….. ve .. görevi yaptırmamak için direnme suçlarından hükümlülüklerine dair kararların yapılan temyiz incelemesinde;
Sanıklar … ve …. hakkında kolluk görevlilerine küfür ederek sövdükleri iddiasıyla 765 sayılı TCK’nın 266/1, 269/1. maddeleri gereğince cezalandırılmaları için açılan kamu davaları ile ilgili olarak sanıkların bu eylemlerinin görevli memura mukavemet suçunun unsuru olmadığının, bu suçun içinde erimediğinin, bu suç yönünden 765 sayılı TCK’nın 266/1, 269/1. maddelerinin sanıklar lehine olduğunun, sanıkların görevi yaptırmamak için direnme suçları yönünden eylemlerine uyan 765 sayılı TCK’nın 258/1. maddesinin sanıklar lehine olduğunun gözetilmemesi, sanıkların görevi yaptırmamak için direnme, görevliye hakaret ve sanık .. yakınan .. kasten yaralama suçları yönünden öngördüğü ceza miktarı ve zamanaşımı süresi yönünden sanıklar lehine olan 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/son maddelerinde öngörülen 7 yıl 6 aylık olağanüstü dava zamanaşımı süresinin, suç tarihi olan 15/08/2004 ile inceleme tarihi arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve savunmanı ile sanıklar …. ve …. savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanıklar hakkında bu suçlardan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
3- Sanıklar…. ve .. hırsızlık suçlarından hükümlülüklerine dair kararların yapılan temyiz incelemesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Oluşa ve dosya içeriğine göre; sanık .. suç tarihinde geceleyin, yakınan … yerden 4 metre yüksekliğindeki evinin balkonuna şahsi çeviklik kullanarak tırmandığı ve açık olan balkon kapısından içeri girdiği, orada bulduğu pantolonun ceplerini karıştırdığı sırada yakınanın bağırması üzerine birşey alamadan balkondan atlayarak kendisini bekleyen ve gözcülük yapan diğer sanıklarla birlikte kaçtığı, yakınanın ihbarı üzerine olay yerine gelen polislere sanıkların kaçtıkları yönü gösterdiği, belli bir süre sonra sanıkların polislerce başka bir sitenin bahçesinde yakalandıkları, yakınanların kendilerine müdahale etmek isteyen polislere direndikleri, sanıklardan … polis memuru .. itekleyerek yere düşürdüğü ve kolunun kırılmasına neden olduğu ve sanığın eyleminin 765 sayılı TCK’nın 495/2. maddesinde düzenlenen dolaylı yağma suçunu oluşturmadığı olayda,
5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca, hükümlü yararına olan hüküm, önceki ve sonraki yasaların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilerek, sanığın eyleminin suç tarihinde yürürlükte bulunan 765 sayılı TCK’nın 493/1-son, 61 ve 522. maddeleriyle, 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın 142/1-b, 143, 35, 116/1-4, 119/1-c maddeleri kapsamında olup sonucuna göre lehe yasanın saptanması gerektiği düşünülmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve savunmanı ile sanıklar …. ve …. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA,
5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanıklar …. ve .. kazanılmış haklarının korunmasına, 22/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.