YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/18438
KARAR NO : 2015/42927
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/354498
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/08/2011
NUMARASI : 2011/254 (E) ve 2011/332 (K)
SUÇLAR : Yağma, Konut dokunulmazlığını bozma, Mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanık M.. B.. savunmanının, adı geçen sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin hükümleri 06.09.2011 tarihli dilekçesi ile temyiz edip 09.09.2011 tarihli dilekçesi ile temyizden vazgeçtiği ve sanık S.. K.. savunmanının temyiz isteminin sanık hakkında yağma suçundan kurulan hükme yönelik olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

A-) Oluş ve dosya içeriğine göre; suç tarihinde mağdurun evde olmamasından istifade eden sanığın kapı kilidini kırarak içeri girdiği, salonda bulunan televizyonu sökmeye başladığı, bu sırada eve gelen mağdurun sanıkla karşılaştığı, elindeki tornavidayı mağdura fırlatan sanığın onu basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaraladığı, sanıkla boğuşmaya başlayan mağdurun sanığın dışarı çıkmasını engellemek için evin kapısını ayağı ile kapattığının anlaşılması karşısında; suç vasfının duraksamaya yer vermeyecek şekilde tayini açısından, mağdurun yeniden ifadesine başvurularak, sanığın evden kaçmaya yönelik bir hareketinin olup olmadığı, tornavidayı fırlatma amacının suç yerinden kurtulmak mı yoksa sökmeye çalıştığı televizyonun teslimini sağlamak mı olduğunun belirlenmesinden sonra hüküm kurulması gerektiği düşünülmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,

B-) Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca sanıklara savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle atanan savunmana ödenen avukatlık ücretinin, yeterli mali gücü bulunmayan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,

C-) Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderinin, “ayrı ayrı” yerine, “eşit olarak” alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık S.. K.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.