Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/16357 E. 2015/44967 K. 17.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/16357
KARAR NO : 2015/44967
KARAR TARİHİ : 17.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/316000
MAHKEMESİ : Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/06/2011
NUMARASI : 2011/15 (E) ve 2011/114 (K)
SUÇLAR : Yağma, 6136 sayılı Yasaya aykırılık, kasten yaralama

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

I-)Sanık Ü.. Ç.. hakkında yağma ile sanık M.. A.. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;

Yağma eyleminin, silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte, işyerinde ve geceleyin işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık Ü.. Ç.. hakkında 5237 sayılı TCK’nun 149/1. maddesinin (a) ve (c) bentleri ile birlikte (d) ve (h) bentlerinin de uygulanması ve aynı yasanın 61. maddesi değerlendirilerek alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, sanık Ü.. Ç..’ın önceden vermiş olduğu karar doğrultusunda diğer sanıklarla anlaşarak suça doğrudan katılıp suçu birlikte işledikleri gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK’nun 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39/1. maddesi ile uygulama yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar Ü.. Ç.. ve M.. A.. savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiriler dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin ONANMASINA,

II-) Sanıklar M.. A.. ve U.. B.. hakkında yağma suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;

Eylemin, silahla, birden fazla kişi tarafından birlikte, işyerinde ve geceleyin işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 149/1. maddesinin (a) ve (c) bentleri ile birlikte (d) ve (h) bentlerinin de uygulanması ve aynı yasanın 61. maddesi değerlendirilerek alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin düşünülmemesi, sanık U.. B..’un önceden vermiş olduğu karar doğrultusunda diğer sanıklarla anlaşarak suça doğrudan katılıp suçu birlikte işledikleri gözetilmeden, hakkında 5237 sayılı TCK’nun 37/1. maddesi yerine, aynı Yasanın 39/1. maddesi ile uygulama yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış,

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Sanık M.. A..’nın, Adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/82 esas ve 2002/249 karar; sanık U.. B..’un ise, Kastamonu Sulh Ceza Mahkemesinin 2007/725 esas ve 2009/117 karar ile Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 2008/143 esas ve 2009/75 karar sayılı ilamlara konu suçları işledikleri sırada onsekiz yaşını doldurmamış oldukları anlaşıldığından, haklarında 5237 sayılı TCK’nun 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükmünün uygulanmayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. A.. ve U.. B.. savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 5237 sayılı Yasanın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin hüküm fıkralarından çıkartılması suretiyle, eleştiriler dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,

III-) Sanık M.. A.. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince;

1-)Sanığın, yakınana yönelik eyleminin bir bütün olarak yağmaya teşebbüs suçunu oluşturduğu, yakınanı basit tıbbi müdahale ile giderilemiyecek ölçüdeki yaralanmasının, TCK’nın 149/2. maddesi uyarınca yağma suçunun unsuru olduğu gözetilip, kasten yaralama suçundan ceza verilemeyeceği düşünülmeden, sanık hakkında ayrıca TCK.nın 86/3-a maddesiyle mahkumiyet hükmü kurulması,

2-) Kabul ve uygulamaya göre de;

Sanığın, Adli sicil kaydındaki tekerrüre esas alınan Kastamonu Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/82 esas ve 2002/249 karar sayılı ilama konu suçu işlediği sırada onsekiz yaşını doldurmamış olduğu anlaşıldığından, hakkında 5237 sayılı TCK’nun 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükmünün uygulanmayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. A.. savunmanının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 17.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.