Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/14959 E. 2015/42933 K. 15.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/14959
KARAR NO : 2015/42933
KARAR TARİHİ : 15.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/268255
MAHKEMESİ : Ordu Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/02/2011
NUMARASI : 2010/121 (E) ve 2011/19 (K)
SUÇ : Yağma, yaralama

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; yağma suçunun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Oluş ve dosya içeriğine göre; suç tarihinde bally satın almak için para isteyen sanığın, vermeyeceğini söylemesi üzerine babası Yusuf’un boğazını sıkıp engel olmaya çalışan annesi Lütfiye’ye de olay sonrasında ele geçirilemeyen bir cisim ile vurduğu, olay nedeniyle katılan Lütfiye’nin yaralanmadığının doktor raporu ile tespit edildiği, bu haliyle sanığın eylemlerinin bir bütün halinde yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeksizin, ayrıca kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,

2-) Yağma suçunu ailesi ile birlikte yaşadığı konutta gece vakti işleyen sanık hakkında, anılan suçtan hüküm kurulurken, TCK’nın 149/1. maddesinin (h) bendinin yanı sıra (d) bendi ile de uygulama yapılması gerektiğinin düşünülmemesi,

3-) Sanığın kastını bally satın almak için ihtiyaç duyduğu paraya özgülediği ve yağma suçunun konusunu oluşturan para miktarının az olduğu, hal böyle olunca 5237 sayılı TCK’nın 150/2. maddesinin uygulanması gerektiği düşünülmeden, sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,

4-) Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. P.. ve o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 326/son maddesi uyarınca hükmolunan cezanın süresi bakımından kazanılmış hakkın korunmasına, 15.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.