Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2013/13177 E. 2015/44598 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/13177
KARAR NO : 2015/44598
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/262486
MAHKEMESİ : Konya 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/05/2011
NUMARASI : 2010/474 (E) ve 2011/208 (K)
SUÇ : Yağma suçunun vasfındaki değişikle tehdit

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar Galip ve Yunus tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- Tüm dosya kapsamına göre, sanıkların olay günü yakınanın işyerine, yakınanın Yunus’a olan borcunu istemek için gittikleri, Yunus’un alacağını Galip’e devrettiğini belirttiği, sanık Galip’in de, “Parayı vermezsen işyerini dağıtırım, hapisten yeni çıktım, beni tekrar hapse sokmayın.” diye söyleyerek tehdit ettiğinin anlaşılması karşısında; sanık Galip’in eyleminin yağmaya teşebbüs suçunu oluşturacağı gözetilmeden, delillerin tayin ve takdirinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,

2- Yakınanın aşamalarda, “Sanıklar işyerime geldi. İbrahim geride durdu. Diğer sanıklar Yunus ve Galip, Yunus’un alacağını istediler.” diyerek beyanda bulunması, sanık İbrahim’in de, “ Ben, Yunus ve Galip’i para istemek için yakınanın işyerine götürdüm. Yakınan para vermeyeceğini söyleyince, oradan ayrıldık.” diyerek suçlamaları kabul etmediğinin anlaşılması karşısında; sanık İbrahim’in hangi sözlerinin tehdit suçunu oluşturacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,

3- Sabıkasız olan sanıklar İ.. N.. ve kabule göre Y.. K.. hakkında, yerinde ve yeterli olmayan gerekçe ile CMK’nın 231. maddesinin uygulanmaması,

4- Yargılama giderlerinin her bir sanığın sebep olduğu tutar kadar ayrı ayrı yükletilmesi gerektiği gözetilmeden, “eşit” olarak alınmasına karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,

5- Sanıkların, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,

6- Sanık Galip’in adli sicil kaydında yazılı Konya 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 18/11/2008 tarih ve 2007/907 Esas – 2008/1575 Karar sayılı 2.000 YTL adli para cezasına ilişkin ilamın kesin nitelikte olması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’nın 305/son maddesi uyarınca söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar Y.. K.., G.. U.. ve İ.. N.. savunmanları ile sanıklar G.. U.. ile İ.. N..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanık G.. U.. hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.