YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2013/12930
KARAR NO : 2015/42863
KARAR TARİHİ : 14.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2011/219283
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 4. Ağır Ceza Mahkemesi (Kapatılan Kadıköy 2.Ağır Ceza Mahkemesi)
TARİHİ : 22/02/2011
NUMARASI : 2008/299 (E) ve 2011/50 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1- Olay günü sanığın yakınandan para istediği, yakınanın “Yok” demesi üzerine onu dövüp tehdit ettiği, sonrasında sanığın ısrarı ile yakınanın para çekmek için kız arkadaşından bankamatik kartını istediği, ancak kartta para olmadığı için çekemediği, bunun üzerine sanığın yakınanın kullandığı aracı alıp gitmesi şeklinde gelişen olayda, eylemin tamamlandığı gözetilmeyip, teşebbüs aşamasında kaldığı kabul edilerek, 5237 sayılı TCK’nın 35/2. maddesiyle uygulama yapılması,

2- Soruşturma devam ederken sanığın suça konu aracı bir arkadaşı ile yakınanın evine gönderip teslim ettirdiğinin anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın 168/1-3 maddesinde tanımlanan etkin pişmanlık hükmünün uygulama olanağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,

3- Sanığın mükerrirliğine esas alınan hükümde, yaş küçüklüğü nedeniyle 765 sayılı TCK’nın 55/3.maddesinin uygulanmış olması karşısında; 5237 sayılı TCK’nın
58. maddesinin 5. fıkrası gereğince, aynı maddenin 6 ve 7. fıkralarının uygulanamayacağının gözetilmemesi; dosyada var olan adli sicil kaydına göre, Afyonkarahisar Ağır Ceza Mahkemesi’nin 02.06.2005 tarih 2004/162 Esas ve 2005/141 Karar sayılı kararındaki 19.07.2005 tarihinde kesinleşen cezanın tekerrüre esas alınması gerektiğinin düşünülmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık T.. K.. savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 14.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.