Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2012/22457 E. 2015/44641 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/22457
KARAR NO : 2015/44641
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/172364
MAHKEMESİ : Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2009
NUMARASI : 2009/45 (E) ve 2009/229 (K)
SUÇLAR : Yağma, Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Sanıklar hakkında kişi hürriyetinden yoksun kılma suçundan, eylem silahla ve birden fazla kişi ile işlendiği için artırım yapılırken artırım maddesi ile etkin pişmanlık nedeniyle indirim maddesinin gösterilmemesi, yerinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiş;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-) Sanık M.. G..’in tekerrüre esas alınan Nevşehir Sulh Ceza Mahkemesinin 2003/890 esas 2004/99 karar nolu ilamının 25.05.2005 tarihinde infaz edildiği ve suç tarihine kadar 3 yıllık süre geçtiği için tekerrüre esas oluşturmadığının gözetilmemesi,

2-) Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/1.maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,

3-) Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150.maddesi uyarınca, sanıkların savunmasını yapmak üzere zorunlu savunmanın görevlendirilmesi nedeniyle, savunmana ödenen avukatlık ücretinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı biçimde, sanıklara yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanıklar M.. G.., A.. K.., A.. K.. ve A.. Ö.. savunmanlarının temyiz itirazları ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCY’nın 53. maddesinin, sanık M.. G.. hakkında 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümler ile yargılama giderine ilişkin bölümden “zorunlu müdafi ücretinin sanıklara yüklenmesine” ilişkin kısmın çıkarılması, TCY’nın 53.maddenin uygulanmasına ilişkin bölümün yerine, “sanıkların TCY’nın 53.maddesinin 2.fıkrası uyarınca hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1.fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmalarına, 3.fıkrası uyarınca da kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanıklar hakkında uygulanmamasına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.