YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/21049
KARAR NO : 2015/42537
KARAR TARİHİ : 07.09.2015

Tebliğname No : 6 – 2010/163368
MAHKEMESİ : Manisa 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/03/2010
NUMARASI : 2009/81 (E) ve 2010/34 (K)
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Kısa kararda uygulanan kanun maddesi olarak TCK’nın 149/1-a, c, d maddesi gösterilmişken, gerekçeli kararda 149/1-a, c, h maddesinin yazılması, mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.

I-Sanıklar C.. E.. ve F.. B.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;

Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre sanıklar C.. E.. ve F.. B.. savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,

II- Sanıklar E.. Ç.. ve F.. A.. hakkında kurulan hükmün incelenmesinde;

Sanık E.. Ç.. hakkında, hüküm kurulurken TCK’nın 31/3. maddesinin aynı Kanunun 168. maddesinden sonra uygulanması, TCK’nın 61. maddesine aykırı ise de, sonuca etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/3. maddesi uyarınca sanık E.. Ç..’e savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmana ödenen avukatlık ücretinin, onsekiz yaşından küçük olduğu anlaşılan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi; T.C. Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasa’nın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık F.. A.. için baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin, yeterli ödeme gücü olmayan adı geçen sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanık Fırat’dan alınmasına hükmedilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık E.. Ç.. ve F.. A.. savunmanlarının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından “452’şer YTL müdafi avukat giderlerinin sanıklar Fırat ve Emrah’tan tahsili ile Hazine’ye gelir kaydına” cümlesinin çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.09.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.