Yargıtay Kararı 6. Ceza Dairesi 2012/19646 E. 2015/39237 K. 06.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/19646
KARAR NO : 2015/39237
KARAR TARİHİ : 06.04.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

1-Yağma suçunun oluşabilmesi için, mağdurun rızasının, cebir veya tehdit kullanılarak ortadan kaldırılması gerekir. Yağma suçu açısından tehdidin, kişiyi, kendisinin veya yakınının hayatına, vücut veya cinsel dokunulmazlığına yönelik bir saldırı gerçekleştireceğinden ya da malvarlığı itibarıyla büyük bir zarara uğratacağından bahisle yapılması gerekir.

Yağma suçunun tamamlanabilmesi için, kullanılan cebir veya tehdidin etkisiyle mağdur malı teslim etmeli veya malın alınmasına karşı koymamalıdır. Bu bakımdan, kullanılan cebir veya tehdidin, kişiyi malı teslim etmeye veya alınmasına ses çıkarmamaya yöneltmeye elverişli olması gerekir. Bu nitelikte olmayan bir cebir veya tehdit, sırf mağdurun normalden fazla ürkek olması nedeniyle, malı teslim etmeye veya alınmasına yöneltmişse, yağma suçundan söz edilemez ve fiilin hırsızlık olarak nitelendirilmesi gerekir.
Mağdurun arkadaşı … ile birlikte saat 14:00 sıralarında fatura yatırmak için adalar parkından geçerken sanığın önlerine çıkıp, önce …’den daha sonra da kendisine “paranız varsa verin” şeklinde konuşması üzerine, mağdurun 100.-TL parası olduğunu, ancak fatura yatıracağını söylemesi üzerine, sanığın tekrar para istediği, mağdurun bu paradan 50.-TL’sini vermesi şeklinde gelişen olayda; yukarıda açıklandığı üzere “paranız varsa verin” sözlerinin ne şekilde yağma suçunun tehdit unsurunu oluşturduğu, karar yerinde açıklanıp, tartışılmadan eksik kovuşturma ile yazılı şekilde karar verilmesi,

2-Mahkemece 5271 sayılı Yasa’nın 150/2. maddesi uyarınca sanığa savunmasını yapmak üzere zorunlu savunman görevlendirilmesi nedeniyle, atanan savunmana ödenen avukatlık ücretinin, onsekiz yaşından küçük olduğu anlaşılan sanığa yargılama gideri olarak yükletilmesine karar verilmesinin, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesindeki düzenlemeye açıkça aykırı olduğunun gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazı ve tebliğnamedeki düşünce bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 06.04.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.