YARGITAY KARARI
DAİRE : 6. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2012/13348
KARAR NO : 2015/434
KARAR TARİHİ : 20.01.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Oluş ve dosya kapsamına göre; sanığın suç tarihinde yakınanın işyerine geldiği ve müşteri ile bakışma yüzünden tartıştığı, yakınanın sanığı dışarı çıkardığı ancak sanığın dışarı çağırması nedeniyle kendisinin de işyeri dışına çıktığı, burada sanığın para istediği ve elini beline attığı, sanığı daha önceden bilen ve bıçak olduğunu sanan mağdurun korkup 5 TL verdiği ve “bu kaçıncı para, bir daha gelme” demesi üzerine sanığın belinden bıçak çıkartıp “sen esnaf adamsın, bunu yapmayacaktın, seninle görüşüceğiz” dediği ve yakınanın işyerine kaçtığının anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfının tayininde hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
2-Sanığın adli sicil kaydında yer alan Asliye Ceza Mahkemesine ait hükümlülüğün kesinleşme ve yerine getirme tarihini içerir örneği getirildikten sonra 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanma koşullarının değerlendirilmesinin
3-5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı hakkındaki Yasanın 108/2. maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, tekerrüre esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydında yazılı olan Asliye Ceza Mahkemesi’nin 15.09.2005 gün 2004/1006-2005/1300 sayılı kararına konu olan yaralama suçundan hükmedilen 3 yıl 4 ay hapis cezası yerine, 15.05.2005 tarihinde infaz edilen ve temyiz incelemesine konu suçun 5237 sayılı TCK’nın 58/1-2-b maddesinde öngörülen 3 yıllık süre geçtikten sonra 18.08.2009 tarihinde işlenmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK 58. maddesinin uygulanmasına esas alınmasına olanaklı olmayan Asliye Ceza Mahkemesi’nin 22.06.2004 gün ve 2003/47-2004/439 sayılı kararına yer verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … savunmanının temyiz itirazları yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanık hakkında 5320 sayılı Yasanın 8/1.maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nın 326/son maddesinin gözetilmesine, 20.01.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.