YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/9554
KARAR NO : 2022/17948
KARAR TARİHİ : 08.12.2022
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan yargılaması sonunda; Davanın kısmen kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtayca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü;
– K A R A R –
Dava, TMK’nın 1007. maddesine dayalı olarak açılan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı yarınca davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dosya kapsamından, İstanbul İli, Arnavutköy İlçesi, Deliyunus Köyü 156 sayılı parsel sayılı 1000 m² yüzölçümündeki taşınmazın 22.02.1974 tarihinde ifrazen dava dışı Hayfavi Sanayi Nakliyecilik Ticaret Turizm ve İnşaat A.Ş. adına tescilinin yapıldığı, 17.12.1974 tarihinde davacıların murisi … tarafından satın alındığı, Orman Yönetimi tarafından taşınmazın kesinleşen orman sınırları içerisinde kaldığı iddiasıyla açılan dava sonunda Çatalca 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 1999/226 Esas, 2002/404 Karar sayılı kararı ile taşınmazın tapu kaydının iptali ile orman niteliğiyle Hazine adına tapuya tesciline karar verildiği, hükmün davacı Orman Yönetimi tarafından reddedilen talepler yönünden temyiz edilmesi sonrasında Dairemizin 11.03.2004 gün ve 2003/10727 E. – 2004/1981 K. sayılı kararı ile onandığı, davacı Orman Yönetiminin kararın düzeltilmesine ilişkin talebinin dairenin 28.10.2004 tarihli kararı ile reddi sonrasında hükmün aynı gün kesinleştiği, taşınmazın 15.05.2014 tarihinde orman vasfıyla tescilinin yapıldığı, eldeki davanın ise 20.06.2014 tarihinde açıldığı görülmüştür.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre, arazi niteliğindeki İstanbul İli, Arnavutköy İlçesi, Deliyunus Köyü 156 parsel sayılı taşınmaza gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ve alınan rapor uyarınca bedelinin TMK’nın 1007 nci maddesi gereğince Devletin kusursuz sorumluluğu nedeniyle Hazine’den tahsiline karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir.
Davacılar vekilinin temyizine gelince;
Uyulan bozma ilamı uyarınca değerlendirme; taşınmazın tapusunun iptali ile orman vasfıyla Hazine adına tesciline ilişkin kararın kesinleşme tarihi esas alınarak yapıldığından, hükmedilen bedele de bu tarih itibarıyla yasal faiz işletilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının; 1 numaralı bendinin 2. paragrafında geçen (dava tarihi olan 27.06.2014) ibaresinin çıkarılarak yerine (28.10.2004) ibaresinin yazılmasına,
Hükmün böylece DÜZELTİLEREK ONANMASINA, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 08.12.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.