YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1846
KARAR NO : 2022/13842
KARAR TARİHİ : 12.10.2022

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Ankara 10. Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi, davacı vekili tarafından istenilmekle, dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –

Dava dilekçesinde, 09.05.2015 tarihli kat malikleri kurulu toplantısı ve yönetim planı değişikliği kararının iptali istenilmiştir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı tarafça istinaf edilmesi üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesinin 2020/17 Esas, 2021/667 Karar sayılı kararı ile davacı tarafın istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir. Hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince verilen istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra, Ankara 10. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2016/1718 Esas, 2018/1633 Karar sayılı kararının incelenmesinde;
Ana taşınmaza ait 2008 tarihli yönetim planının 2. maddesinde 1, 2, 3 ve 4 nolu konut nitelikli bağımsız bölümlerin ahlak ve adaba aykırı olmamak kaydıyla büro ofis olarak kullanılabileceği belirtilmiş, kat maliklerince 09.05.2015 tarihli toplantıdaki yönetim planı değişikliği ile 36 bağımsız bölüm bulunan ana taşınmazda 29 kat mâlikinin oyu ile ilgili hükümde değişiklik yapılarak bağımsız bölümlerin hiçbirinin ofis ve büro olarak kullanılamayacağının öngörüldüğü anlaşılmaktadır. Mahkemece yönetim planı değişikliği için yeterli nisabın sağlandığından bahisle davanın reddine karar verilmiş ise de, bu değişikliğin tüm kat mâliklerinin oybirliği ile gerçekleştirilmemiş olduğu, her ne kadar yönetim planı değişikliği için 4/5 çoğunluk yeterli ise de, 4/5 çoğunluk ile yönetim planında yapılacak değişikliğin yasanın oy birliği aradığı hususları bertaraf edici nitelikte olamayacağı, buna göre önceki yönetim planında oybirliği ile sağlanan bu hükmün aksinin de yine oybirliği ile karar altına alınacağı gözetilmeksizin eksik inceleme ve araştırma neticesinde davanın reddine karar verilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile Ankara 10. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2016/1718 Esas, 2018/1633 Karar sayılı hükmünün HMK’nın 371.maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1.maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 12.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.