YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/15608
KARAR NO : 2023/5904
KARAR TARİHİ : 07.06.2023
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki hakimin müdahalesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usûl eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının, ortak alan olarak kabul edilen bölümü tel ile çevirdiğini, burada 10-12 tane köpek ve kedi beslediğini, tüm kat maliklerinin bu durumdan rahatsızlık duyduğunu, apartman yönetim kurulu tarafından köpek ve kedi beslemenin yasaklandığını, ortak alanda yapılmakta olan köpek beslemenin sona erdirilmesini ve ortak alana yapılan müdahalenin önlenmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; apartman yönetiminin almış olduğu kararın kat mülkiyeti müessesinin hükümlerine aykırı olarak alındığını, bu kararın hükümsüz olduğunu, müvekkilinin ortak alan olarak bahsedilen alana bir müdahalesinin olmadığını, böyle bir iddianın ileri sürülmesinin dürüstlük kuralına aykırı olduğunu, söz konusu alanın ortak alan olduğundan bahisle apartman sakinlerinin kullanımına açılmasının müvekkilinin konut dokunulmazlığı başta olmak üzere mülkiyet ve yaşam hakkına doğrudan bir müdahale olacağını, müvekkilinin dava dilekçesinde belirtildiği kadar fazla köpeği olmadığını, sahip olduğu köpeklerin ise her türlü aşı vb. bakımlarının yapılarak kayıt altında olduğunu, aynı konuya ilişkin İstanbul 12.Sulh Hukuk Mahkemesinin bu konuda emsal kararı bulunduğunu, diğer yandan 1989 Hayvan Hakları Evrensel Bildirgesi ve Ev Hayvanlarının Korunmasına Dair Avrupa Sözleşmesi göz önünde tutularak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf dilekçesinde özetle; davacı tarafça hukuken sakat, şahibeli bir yönetim planı kararına dayanarak eldeki davanın açılmasının kanuna aykırı olduğunu, davacının davayı açmakta hukuki yararı gerçekleşmediğinden, eldeki davanın kabul edilmesinin kanuna aykırı olduğunu, eldeki davanın açılmasına ilişkin dava şartı oluşmadığını, mahkemece tanıkların hiçbirinin dinlenilmediğini, davacı tarafın davanın delili olduğunu, iddia ettiği belgeleri mahkemeye sunmadığını, binanın ilk yapılışından sonra tapu kütüğüne şerh edilen yönetim planının m.19/g fıkrası “kat mülkiyeti kütüğünde dükkan olarak gösterilmiş bulunan bağımsız bölümler önlerinde bulunan boşluğu kullanma haklarına sahiptirler… Malikler bu konuda serbesttirler” şeklinde hüküm altına alındığını, davacının taşınmazı tapu kaydında dükkan niteliğinde olduğunu, taşınmazın diğer zemin katında faaliyet gösteren malik … , ön cepheye bakan dükkanı kanuna aykırı bir şekilde dükkana ait olmayan arka bahçeyi içine almak suretiyle büyüttüğünü, durumun davalının bahçesine gelen bilirkişi tarafından bizzat tespit edildiğini, davacının da bu durumu doğruladığını, davacının dürüstlük kuralına aykırı bir şekilde hareket ettiğini, hak arayışından ziyade kendisini hedef aldığını, mahkemece verilen kararın kaldırılması gerektiğini belirtmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile bilirkişi raporunun denetime elverişli olduğunu, İlk Derece Mahkemesince hükme esas alınmasında kanuna aykırı bir yön bulunmadığını belirterek davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar vermiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, bağımsız bölümü kullanırken verilen rahatsızlığın giderilmesi ve ortak alana yapılan müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun’nun (634 sayılı Kanun) 18 inci, 19 uncu, 28 inci ve 33 üncü maddeleri
3. Değerlendirme
1.Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı halinde mümkündür.
2. 634 sayılı Kanun’un 18 inci maddesinin birinci fıkrasına göre; kat malikleri gerek bağımsız bölümleri gerek eklentileri ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememekle karşılıklı olarak yükümlüdürler.
3.Yönetim planının 19 uncu maddesinde, bağımsız bölüm maliklerinin kendi bağımsız bölüm ve eklentileri ile ortak yerlerde kedi, köpek, tavuk gibi hayvanları besleyemeyecekleri kararlaştırılmıştır. 634 sayılı Kanun’un 28 inci maddesi gereğince, yönetim planı bütün kat maliklerini, bunların külli ve cüzi haleflerini bağlayan bir sözleşme niteliğindedir. Yönetim planı değiştirilmedikçe bağımsız bölüm malikleri, külli ve cüzi halefleri ile yönetici ve denetçiler buna uymak mecburiyetindedir.
4.634 sayılı Kanun’un 19 uncu maddesi uyarınca her kat maliki ana gayrimenkulün mimari durum ve güzelliğini korumaya mecbur olup, dosya kapsamı ile aksinin ispatlanamadığı ve yapılan müdahalenin ortak alanlardaki kat maliklerinin mülkiyet hakkı aleyhine olduğu gözetildiğinde mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi yerindedir.
5. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve Kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.