Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2022/15607 E. 2023/5903 K. 07.06.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/15607
KARAR NO : 2023/5903
KARAR TARİHİ : 07.06.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 35. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki dava konusu alanın davacıya ait bağımsız bölüme eklenmesi davasında yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.

Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; müvekkilinin … ili, … ilçesi, … Mahallesi 1386 ada 1 parsel sayılı taşınmazın 11 nolu bağımsız bölümünün maliki olduğunu, tapuda taşınmazın 60 m² olarak geçtiğini, ancak fiiliyatta 45 m² olduğunu, bu eksikliğin yan tarafta bulunan atıl durumundaki çamaşırhanenin ortak alan olarak sayılmasından kaynaklandığını, çamaşırhanenin ortak alan olmadığının ve kendi taşınmazının eklentisi olduğunun tespiti ile tapuya davacı adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

II. CEVAP
Bir kısım davalılar cevap dilekçesinde özetle; dava konusu alanın davacıya ait olmadığını, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde özetle; dava konusunun … ili, … ilçesi, … Mahallesi, 1386 ada 1 parsel sayılı taşınmazdaki 11 numaralı bağımsız bölüme bitişik olan çamaşırhanenin 11 numaralı bağımsız bölüme ait olduğunun tespiti ve eklenti olarak tescil edilmesini, mahkemenin eksik incelemeyle karar verildiğini, projelerin tapuda ve dosyada bulunduğunu, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun (634 sayılı Kanun) 12 ve 13 üncü maddeleri ile İstanbul İmar Kanunu Yönetmeliğinin 31 inci maddesi ile 4721 sayılı Türk Medenî Kanunu’nun 705, 753 üncü maddelerinin dikkate alınması gerektiğini, kararda WC ve çamaşır yıkama yerinin ortak alan sayılacağının söylendiğini, daha sonra çamaşır yıkama yerinin 12 nolu bağımsız bölüm içinde kaldığının belirtilerek çelişki yaratıldığını, bilirkişi raporuna karşı beyan dilekçesi ekinde projenin sunulduğunu, bu projenin kat mülkiyeti tesisine esas son proje olduğunu, 10.07.1964 tarihli ve 4444 yevmiye numarasına göre kurulan kat irtifakında 11 numaralı bağımsız bölümün bulunmadığını, bu alanın ve kalorifer odasının apartmanın ortak alanı olduğunu, zemin katında ve cephe görüntüsü üzerinde bağımsız bölüm numaralarının yazıldığını, 11 numaralı depoya ait 16.09.1965 tarihli tadilat projesine istinaden 30.09.1965 tarihli ve 7790 yevmiye numaralı evrakı ile 11 No.lu depo için kat irtifakı tesis edildiğini, apartmanın ortak alanı olan depodan kalorifer odasının 11 No.lu bağımsız bölümden ayrılarak ortak yer olarak belirlendiğini, buna karşılık dava konusu edilen WC, çamaşır odasının depoya ilave edildiğini ve 11 numaralı bağımsız bölüm olarak tapuya tescil edildiğini, daha sonra 634 sayılı Kanun’un yürürlüğe girdiğini, yönetim planı hazırlanarak kat irtifakının kat mülkiyetine çevrildiğini, öncesinde 10 adet bağımsız bölümden oluşan kat irtifakının daha sonra bodrum katta tadilat yapılarak 11 numaralı bağımsız bölümün ilave edildiğini, ayrıca dükkanlarda tuvalet olmasının zorunlu olduğunu, tadilat projesinde davaya konu bölümden kendisine ait bağımsız bölüme kapı açıldığını, kat mülkiyeti tesisine ilişkin belgeler üzerinde bilirkişilerin inceleme yapmadığını belirterek kararın kaldırılmasını istemiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile İlk Derece Mahkemesince verilen kararda kanuna aykırı bir yön bulunmadığı anlaşıldığından davacının istinaf başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde özetle; istinaf dilekçesindeki itirazlarını ileri sürmüş ve eksik inceleme ve araştırma sonucu hüküm kurulduğunu, davanın kabulüne karar verilmesi gerektiğini beyan etmiştir.

C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ana gayrimenkule ait dava konusu alanın davacıya ait 11 numaralı bağımsız bölümün eklentisi olduğunun tespiti istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.

2.634 sayılı Kanun’un 19 uncu maddesi.

3. Değerlendirme
1.Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2.Davacı tarafça ana gayrimenkulün ortak alanı olan kısmın, maliki bulunduğu bağımsız bölümün eklentisi olduğunun tespitine karar verilmesinin istenildiği anlaşılmaktadır.

3.Mahkemece ana gayrimenkule ait mimari proje incelenmek suretüi ile davanın reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik yoktur.

4.Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukukî ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun’un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Davacıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

07.06.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi