Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2022/14480 E. 2023/5294 K. 25.05.2023 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/14480
KARAR NO : 2023/5294
KARAR TARİHİ : 25.05.2023

İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki müdahalenin önlenmesi ve eski hale getirme davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.

Mahkemece uyulan bozma kararı uyarınca yapılan yargılama sonucunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı sitede mesken niteliğinde 2 No.lu bağımsız bölümün maliki olup mesken niteliğindeki bağımsız bölümün iş yeri olarak kullanıldığını, 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu’nun (634 sayılı Kanun) 19 uncu maddesinin ikinci fıkrasına göre iş yeri olarak açılacak yerlerin ancak kat malikleri kurulunun oy birliği ile vereceği kararla açılabileceğini, … 1 Sitesi Kat malikleri kurulunca 2 numaralı bağımsız bölümün davalı tarafından kullanılabilmesi için oybirliği ile verilmiş bir kararın olmadığını, kat maliklerinden izinsiz mesken niteliğindeki yerin iş yeri olarak kullanıldığını, bu nedenle tapuda mesken olarak kayıtlı olan ancak işyeri olarak kullanılan 2 numaralı bağımsız bölüm ve ana taşınmazda yapılan değişikliklerin eski hale getirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetle; tapuda mesken olarak gözüken 2 numaralı bağımsız bölümün emlak ve uçak bileti satış bürosu olarak kullanılmasının başta yönetim planına, diğer kat maliklerinin haklarına ve 634 sayılı Kanun’a aykırılık teşkil etmediğinden, eski hale getirilmesini veya tahliyesini gerektirecek yasal zemin oluşmadığını ileri sürerek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

III.MAHKEME KARARI
Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 17.03.2015 tarihli ve 2014/1202 Esas, 2015/476 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulü ile dava konusu taşınmazın mesken niteliğine iadesine, tahliye talebinin ise reddine karar verilmiştir.

IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Yargıtay 20. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda, raporların hüküm kurmaya elverişli olmadığını, mimari proje uygulanmak sureti ile dava konusu yerin kullanım şeklinin açıklanması ve belirlenmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 03.12.2018 tarihli ve 2018/223 Esas, 2018/1649 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

C. İkinci Bozma Kararı
1.Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

2. Dairece yapılan inceleme sonucunda, mahkeme kararının infaza elverişli olmadığı ayrıca bağımsız bölümlerin birleştirilmesine yönelik incelemenin yeterli olmadığı gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.

D. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Son Karar
Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesi 11.05.2022 tarihli ve 2022/108 Esas, 2022/548 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Diyarbakır 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle: davacının aktif husumet ehliyetinin yerinde olmadığını, rapora karşı itirazlarının dikkate alınmadığını, tanıklarının dinlenilmediğini, eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu ileri sürmüştür.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, ana gayrimenkulde mimari projeye aykırı imalatların eski hale getirilmesi ve müdahalenin önlenmesi istemine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun (1086 sayılı Kanun) 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 427 ilâ 439 uncu maddeleri.

2. 634 sayılı Kanun’un 18 inci ve 19 uncu maddeleri.

3. Değerlendirme
1.Temyiz olunan nihâi kararların bozulması 6100 sayılı Kanun’un geçici 3 üncü maddesinin atfıyla 1086 sayılı Kanun’un 26.09.2004 tarihli ve 5236 sayılı Kanun’la yapılan değişiklikten önceki 428 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Dava konusu ana gayrimenkulde mimari projeye aykırı imalatlar dolayısı ile ortak alana müdahalede bulunulduğu, mesken nitelikli bağımsız bölümün iş yeri olarak kullanıldığı, yapılan müdahaleye ilişkin herhangi bir tadilat projesi yahut kat maliklerinin muvafakat verdiğine ilişkin belgenin dosyaya sunulamadığı anlaşılmaktadır.

3.Mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan araştırma neticesinde ortak alanlara müdahalenin neler olduğu belirlenerek mahkemece yazılı olduğu şekilde karar verilmesinde herhangi bir isabetsizlik yoktur.

4. Temyizen incelenen kararın bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozma ile kesinleşen ve karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkan bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun kararın ONANMASINA,

Davalıdan peşin alınan temyiz harcının Hazineye irat kaydedilmesine,

25.05.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi