Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2022/1259 E. 2022/14639 K. 25.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1259
KARAR NO : 2022/14639
KARAR TARİHİ : 25.10.2022

MAHKEMESİ : Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : Kocaali Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda: İlk Derece Mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş, davacı vekili de temyiz dilekçesinde duruşma isteminde bulunmuş olmakla, duruşma için belirlenen 25.10.2022 günü temyiz eden davacı vekilleri Av. … ile Av. … ve davalı Hazine vekilinin yüzlerine karşı duruşmaya başlanarak gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü.

– K A R A R –

Dava, 4721 sayılı TMK’nın 1007 nci maddesi uyarınca tazminat istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesince davacı yönünden HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davalı idare yönünden ise kabulü ile HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Dava konusu Sakarya İli, Kocaali İlçesi, Kocaali Mahallesi, 4908 parsel sayılı taşınmazın tapulama ile 08.08.1969 tarihinde edinildiği halen davacı adına kayıtlı olduğu gibi taşınmazın tapu kaydında kıyı kenar çizgisi içinde kaldığına dair şerh de bulunmadığı ancak Fen Bilirkişisi raporuna göre taşınmazın tamamının kıyı kenar çizgisi içinde kaldığı davacının mülkiyet hakkının kısıtlandığı, davanın 02.12.2018 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak taşınmazın tespit edilen gerçek bedelinin TMK’nın 1007 nci maddesi gereğince davalı Hazine’den tahsiline ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun davalı idare yönünden kabulü ile HMK’nın 353/l-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davalı Hazine vekilinin tüm, davacı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
Davalı harçtan muaf olduğundan davacı tarafından yatırılan peşin ve ıslah harcının talep halinde iadesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken harçların karar kesinleşttikten sonra talep halinde iadesine karar verilmesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesinin 2021/538 Esas-1203 Karar sayılı gerekçeli kararının harçla ilgili D bendinde yazılı (karar kesinleştiğinde) kelimelerinin çıkarılmasına,
Hükmün böylece HMK’nın 370/2 nci maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK’nın 373/1 inci maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Sakarya Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesine GÖNDERİLMESİNE, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına, davacıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, temyiz eden davacı yararına yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca takdir olunan 8.400,00 TL vekalet ücretinin karşı tarafa yükletilmesine, 25.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.