Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2022/1115 E. 2022/13311 K. 04.10.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2022/1115
KARAR NO : 2022/13311
KARAR TARİHİ : 04.10.2022

MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesinin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtayca incelenmesi davacı idare vekilince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanun’la değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvuru talebinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince esastan reddine, davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvuru talebinin ise kısmen kabulü ile 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasına dair verilen karar, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arazi niteliğindeki …. İli, …., İlçesi, …., Mahallesi, 2177 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak değer biçilmesine ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı, davacı idare vekili tarafından yapılan istinaf başvuru talebinin HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine, davalı vekili tarafından yapılan istinaf talebinin ise dava tarihindeki İlçe Tarım ve Orman Müdürlüğü verileri uygulanmak suretiyle taşınmazın belirlenen m² birim fiyatına, ilk derece mahkemesince belirlenen %200 objektif değer artış oranının %250’ye çıkartılmak suretiyle hesaplanan bedel üzerinden
ve gerekçeli kararın hüküm fıkrasının vekalet ücretine ilişkin bendinin 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK’nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 04/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.