Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2021/5277 E. 2022/3810 K. 08.03.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5277
KARAR NO : 2022/3810
KARAR TARİHİ : 08.03.2022

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

Taraflar arasında görülen davanın yapılan yargılaması sonucunda; ilk derece mahkemesince verilen kararın istinaf incelemesi üzerine bölge adliye mahkemesi’nin yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmünün Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –

Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun İstanbul Bölge Adliyesi 5. Hukuk Dairesi’nce HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarinca esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle İstanbul Bölge Adliyesi 5. Hukuk Dairesi’nin 2018/626 E. – 2019/1262 K. sayılı kararına taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin kararı kaldırıldıktan sonra ilk derece mahkemesi kararının incelenmesinde,
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; kapama fındık bahçesi niteliğindeki Sakarya İli, Kocaali İlçesi, Karapelit Köyü, 103 ada, 73 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak, üzerinde bulunan tel çite ise maktuen değer biçilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;
Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23/10/2018 ttarihli kararı ve Anayasa Mahkemesi’nin 2016/9364 başvuru numaralı, 01/06/2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan kararı da göz önüne alınarak davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,
Kocaali Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2016/500 E. – 2017/505 K. sayılı ilamının hüküm fıkrasının; davacı idare lehine hükmedilen vekalet ücretine ilişkin (6) numaralı bendinin hükümden tamamen çıkartılmasına,
Hükmün böylece HMK’nın 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi’ne GÖNDERİLMESİNE, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 08/03/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.