YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2021/5070
KARAR NO : 2022/2169
KARAR TARİHİ : 15.02.2022
MAHKEMESİ : Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat, tapu iptali ve tescil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı idare vekilinin istinaf başvurusu üzerine Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2019/288 Esas, 2019/345 Karar sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, kamulaştırmasız el atma nedeniyle tazminat, tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı idare vekilince yapılan istinaf başvurusunun Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nce HMK’nın 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş olup, hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’nin istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2019/288 E. – 345 K. sayılı kararının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 33. maddesi gereğince; maddi olayları ileri sürmek taraflara, hukuki nitelendirme yapmak ve uygulanacak kanun maddelerini belirlemek hakime aittir.
Her ne kadar davacılar tarafından dava konusu taşınmazın … tarafından yapılan ve 27.04.2001 tarihinde kesinleşen orman kadastro çalışmaları sonucu Hoyluk Devlet Ormanı sınırları içerisinde kaldığı taşınmaza ağaç dikilmek suretiyle kamulaştırmasız el atıldığı belirtilerek bedelinin davalı …’nden tahsili isteminde bulunulmuşsa da; dosyadaki bilgi ve belgelere göre dava, mülkiyeti davacılara ait taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırı içinde kalması nedeniyle uğranılan zararın 4721 sayılı TMK’nın 1007.maddesi uyarınca tazmini istemine ilişkindir.
4721 sayılı TMK’nın sorumluluk kenar başlığını taşıyan 1007.maddesinde; “Tapu sicilinin tutulmasından doğan bütün zararlardan Devlet sorumludur. Devlet zararın doğmasında kusuru bulunan görevlilere rücu eder.” hükmü yer almakta olup, 4721 sayılı TMK’nın 1007. maddesi gereğince açılacak davalarda, zarardan Hazine sorumludur.
Bu itibarla; davanın açıklanan niteliğine göre; Hazine davaya dahil edilerek taraf teşkili sağlanıp, savunma ve delilleri sorulduktan sonra tüm deliller birlikte değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Doğru görülmemiştir.
Davalı idare vekilinin temyiz isteminin kabulü ile bozmanın niteliğine göre sair yönler incelenmeksizin Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2019/288 E – 2019/345 K sayılı hükmünün yukarıda açıklanan gerekçelerle HMK’nın 371.maddesi uyarınca BOZULMASINA, HMK’nın 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’ne GÖNDERİLMESİNE, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 15/02/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.