Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2020/8180 E. 2022/265 K. 18.01.2022 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/8180
KARAR NO : 2022/265
KARAR TARİHİ : 18.01.2022

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4721 sayılı TMK’nın 1007. maddesi uyarınca tazminat istemine ilişkin asıl ve tapu iptal ve tescil istemine ilişkin birleştirilen davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: asıl dava Orman Genel Müdürlüğü yönünden husumetten reddine, birleştirilen dava yönünden kısmen kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı, davalı Hazine vekilinin istinaf başvurusu üzerine İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi’nin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Kocaeli 4. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 2015/489 E. – 2017/192 K. sayılı kararının Yargıtay’ca incelenmesi davalı Hazine vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4721 sayılı TMK’nın 1007. maddesi uyarınca tazminat, birleştirilen dava tapu iptal ve tescil istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince asıl dava bakımından Orman Genel Müdürlüğü yönünden davanın husumetten reddine, 9032 (eski3801) parsel hakkında açılan davanın atiye terk olunması nedeni ile bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, 9077 (eski 3790) parsel sayılı taşınmaza ilişkin davanın  kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, davalı Hazine vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun  İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 37. Hukuk Dairesi’nce esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, davalı Hazine vekilince temyiz edilmiştir.
 Dosyada bulunan bilgi ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; dava konusu Kocaeli İli, İzmit İlçesi, Durhasan Köyü 9077 (eski 3790) parsel sayılı 15.680,00 m2 yüzölçümlü, taşınmazın 21.03.1959 yılında hükmen tescil yolu ile ….adına tescil edildiği, 6831 sayılı yasa uyarınca, orman kadastro çalışmalarının 1985 yılında yapıldığı ve taşınmazın kesinleşen orman tahdit sınırları kapsamında kaldığının anlaşıldığı, taşınmazın tapu kayıtlarına orman olduğuna ilişkin şerhin 26.03.1992 tarihinde konulduğu, dava konusu taşınmazın mirasen intikal yolu ile 12.10.2006 tarihinde davacılar adına tescil edildiği ve davacılar tarafından eldeki tazminata ilişkin asıl davanın 24.11.2015 tarihinde, Orman Genel Müdürlüğü tarafından açılan dava konusu taşınmazın tapu kaydının iptali ile orman vasfı ile Hazine adına tescili istemine ilişkin birleştirilen davanın ise 11.05.2016 tarihinde açıldığı anlaşılmaktadır.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; arsa niteliğindeki Kocaeli İli, İzmit İlçesi, Durhasan Köyü (eski 3790) 9077 parsel sayılı taşınmaza emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine ve alınan rapor uyarınca bedelin tahsiline karar verilmesine ilişkin asıl davanın ve dava konusu taşınmazın tapu kaydının iptali orman vasfı ile Hazine adına tescil edilmesine ilişkin birleştirilen davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinden verilen karara karşı yapılan istinaf başvurusunun 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davalı Hazine vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK’nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davalı Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 18/01/2022 gününde oybirliğiyle karar verildi.