YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/6279
KARAR NO : 2021/7871
KARAR TARİHİ : 27.05.2021
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile HMK’nun 353/1-b-2 maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı taraf vekillerince yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında karar verilmesine ilişkin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesince verilen hüküm, davacı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; taraf vekillerinin istinaf başvurusunun kabulü ile İnegöl 3. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2016/239 Esas – 2017/197 Karar sayılı kararı ortadan kaldırılarak, arazi niteliğindeki Bursa İli, … İlçesi, … Köyü … ada … parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-f maddesi uyarınca gelir metodu esas alınarak sulu arazide % 4 kapitalizasyon faizi uygulanmak suretiyle bilimsel yolla değer biçilmesine ve tespit edilen bedelin davalı tarafa ödenmesine, davacı idare lehine vekalet ücreti hükmedilmemesine ve davacı idarenin harçtan muaf olduğuna ilişkin 6100 sayılı HMK’nın 353/1-b-2 maddesi uyarınca yeniden esas hakkında hüküm kurulmasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Davacı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olmadığından usul ve yasaya uygun olan hükmün HMK’nın 370. maddesi gereğince ONANMASINA, davacı idare harçtan muaf olduğundan harç alınmamasına, 27/05/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.