Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2020/2170 E. 2021/4389 K. 30.03.2021 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/2170
KARAR NO : 2021/4389
KARAR TARİHİ : 30.03.2021

MAHKEMESİ:…Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin verilen ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine … Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince istinaf isteminin kabulü ile HMK’nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle esas hakkında yeniden karar verilmesine dair yukarıda gün ve sayıları yazılı kararının Yargıtay’ca incelenmesi davacı idare ile bir kısım davalılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekili tarafından yapılan istinaf başvurusunun kabulü ile … Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince HMK’nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca ilk derece mahkemesinin kararı kaldırılmak suretiyle yeniden hüküm kurulmuş, bu karar davacı idare vekili ile bir kısım davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyada bulunan kanıt ve belgelere, kararın dayandığı gerekçelere göre; taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile arazi niteliğindeki … İlçesi …/… Mahallesi 283 ada 29 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanunu’nun 11/1-f maddesi uyarınca İlçe Tarım Müdürlüğünün değerlendirme tarihi olan 2017 yılı verileri esas alınarak, masraflara sermaye faizi vd. eklenmeden, objektif değer artışı ise %50 oranında uygulanmak suretiyle değerinin tespit edilmesinde ve 6100 sayılı HMK’nun 353/1-b-3 maddesi uyarınca düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.Bu nedenle davacı idare vekilinin tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazları yerinde değildir. Şöyle ki;-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinin düşünülmemesi,Doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden,…Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesinin 2018/2436 Esas, 2019/2751 Karar sayılı ilamının hüküm fıkrasının;-Vekalet ücretine ilişkin (B) bendinin (5) numaralı alt bendinin hükümden çıkartılmasına,Hükmün böylece HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin …Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi’ne GÖNDERİLMESİNE, davalıdan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, davacıdan peşin alınan temyiz harcının ve tarafların temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 30/03/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.