YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/150
KARAR NO : 2021/6196
KARAR TARİHİ : 22.04.2021
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne ilişkin ilk derece mahkemesinin kararına karşı taraf vekillerinin istinaf başvurusu üzerine Samsun Bölge Adliye Mahkemesinin 6. Hukuk Dairesinin istinaf isteminin esastan reddine dair kararı ile birlikte Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/239 E. – 2019/263 K. sayılı kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın yol olarak tapudan terkini istemine ilişkindir.
İlk derece mahkemesince davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karara karşı, taraf vekilleri tarafından yapılan istinaf başvurusunun Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince esastan reddine karar verilmiş olup; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Aşağıda açıklanan gerekçelerle Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesince verilen istinaf başvurusunun esastan ret kararı kaldırıldıktan sonra Trabzon 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2017/239 E.-2019/263 K. sayılı kararının incelenmesinde;
Arsa niteliğindeki Ortahisar ilçesi … mahallesi 421 ada 13 parsel sayılı taşınmaza 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 11/1-g maddesi uyarınca emsal karşılaştırması yapılarak değer biçilmesine bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1-Tespit edilen kamulaştırma bedelinden acele el koyma ile hüküm altına alınan 236.214,36 TL’nin mahsubuyla kalan fark 49.248,14 TL’nin ise 3’er aylık vadeli mevduatta nemalandırılmasına ve karar kesinleştikten sonra davalıya ödenmesine karar verilmiş olup, fark bedel davalıya karar tarihi itibariyle ödenemeyeceğinden, 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10/9. fıkrası uyarınca 49.248,14 TL’ye ise kararın kesinleşme tarihine kadar faiz işletilmesi gerektiği ve tespit edilen kamulaştırma bedelinden acele el koyma ile hüküm altına alınan bedelin mahsubuyla fark bedele faiz işletilmesi ile yetinilmesi gerekirken ayrıca acele el koyma bedeline de faiz işletilmesi,
Doğru olmadığı gibi;
2-Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin 12055/17 numaralı başvuru sonucu verilen 23.10.2018 tarihli kararı ve Anayasa Mahkemesinin 2016/9364 başvuru numaralı, 01.06.2019 gün 30791 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan kararı da göz önüne alındığında davacı idare lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi gerektiğinden,
Gerekçeli kararın hüküm fıkrasının;
a)2 numaralı bendinin hüküm fıkrasından çıkartılmasına, yerine ( Tespit edilen kamulaştırma bedelinden acele el koyma ile hüküm altına alınan 236.214,36 TL’nin mahsubuyla kalan fark 49.248,14 TL’ye 22.07.2017 tarihinden kararın kesinleşme tarihine kadar yasal faiz işletilmesine,) cümlesinin yazılmasına,
b)Davacı idare lehine verilen vekalet ücretine ilişkin 7 numaralı bendinin hükümden çıkartılmasına, kalan bent sıralarının buna göre teselsül ettirilmesine,
Hükmün böylece HMK’nun 370/2. maddesi uyarınca DÜZELTİLEREK ONANMASINA, HMK’nun 373/1. maddesi uyarınca kararın bir örneğinin Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi’ne GÖNDERİLMESİNE, davalılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 22/04/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.