Yargıtay Kararı 5. Hukuk Dairesi 2015/9043 E. 2015/20097 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/9043
KARAR NO : 2015/20097
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

MAHKEMESİ : Muş 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 17/12/2014
NUMARASI : 2013/724-2014/1091

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili ve ecrimisil davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, taraf vekillerince verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, kamulaştırmasız el atılan taşınmaz bedelinin tahsili ve ecrimisil istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Arazi niteliğindeki taşınmaza net geliri esas alınarak değer biçilmesi ve ecrimisil hesabı yöntem itibariyle doğrudur. Ancak;
1-Bilirkişi raporunda münavebeye esas alınan ürünlerin İl, Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünden gelen resmi verilere göre; şeker pancarının dekar başına ortalama verimi 6000 kg olduğu halde, 7000 kg, karpuz verimi 5000 kg olduğu halde, 6000 kg alınmak suretiyle fazlaya hükmedilmesi,
2- Dava konusu taşınmaz 15.400,00 m2 yüzölçümündedir. Bu büyüklükteki taşınmaza domates münavebesi esas alınarak değer biçilmesi için davacının dava konusu taşınmazda domates ürününü ekip hasat ettiğini toptancı halinden alınması gereken satış belgeleri ile ispat etmesi gerekir. Davacının taşınmazda domates ekip sattığı konusunda belge ibraz edilmemesi halinde, aynı bölgeden daremize intikal eden dosyalar dikkate alınarak, bölgede ekimi yapılan buğday, karpuz ve şekerpancarı münavebesi esas alınarak hesaplama yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Doğru olmadığı gibi,
3-13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesi’nin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile;
6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin on üçüncü fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem için de uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
Bu durumda; 04.11.1983 tarihinden sonraki döneme ilişkin el atmalarda nispi harç ve vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiğinden,
Mahkeme kararının açıklanan nedenlerle taraf vekillerinin temyiz itirazları doğrultusunda BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harçlarının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harçlarının Hazineye irad kaydedilmesine, 10/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.