YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/8064
KARAR NO : 2015/20202
KARAR TARİHİ : 11.11.2015

MAHKEMESİ : Pervari Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 20/11/2014
NUMARASI : 2011/837-2014/990

Taraflar arasındaki zemini Hazineye ait olan taşınmaz üzerinde bulunan muhtesat bedelinin tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:

– K A R A R –

Dava, zemini Hazineye ait olan taşınmaz üzerinde bulunan muhtesat bedelinin tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Dava konusu ağaçların bulunduğu bölümün, kapama nar ve fıstık bahçesi niteliğinde kabul edilip, ağaçların yaşlarına göre tespit edilecek verim miktarları ile değerlendirme tarihine olan 2011 yılı kilogram satış fiyatı ve üretim masraflarına göre tespit edilen net geliri esas alınarak, kapitalizasyon faiz oranı da uygulanmak suretiyle belirlenen bahçe değerinden; taşınmazın zeminine, ekilebilecek münavebe ürün gelirine göre biçilen değeri düşülmek suretiyle ağaçlara değer biçilmesinde yöntem olarak bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak;
1) Bilirkişi raporlarında değer biçmeye esas alınan nar ve antep fıstığı ağaçlarının yaşlarına göre verim miktarları ile münavebe ürünü olarak alınan buğday ve mercimeğin dekar başına verim miktarları İlçe Tarım Müdürlüğünden, değerlendirme tarihi olan 2011 yılı dekar başına üretim masrafları ile hasat dönemindeki ortalama toptan kg. satış fiyatları da ilgili resmi kuruluşlardan sorulup, bilirkişi raporunun denetlenmesi düşünülmeden eksik inceleme sonucunda hüküm kurulması,
2) Delil tespiti dosyasında idarece yol geçirilmeden önce dava konusu taşınmazın davacı tarafından kullanılan 5.838,05 m²’si üzerindeki ağaçların tespitinin yapıldığı, bu dosyada yapılan keşif ve fen bilirkişisi raporuna göre de yol geçirilen kısmının 563,92 m² olduğu gözetildiğinde ek rapora göre karar verilmesi gerektiği düşünülmeden yerinde olmayan gerekçelerle ilk bilirkişi raporu hükme esas alınıp fazla bedele hükmedilmesi,
Doğru olmadığı gibi;
3) 13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile;
6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen Geçici 6. maddesinin on üçüncü fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2. ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
Bu durumda; 04.11.1983 tarihinden sonraki döneme ilişkin el atmalarda nispi harca hükmedilmesi gerektiğinden,
Davalı idare vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 11/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.