YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/6897
KARAR NO : 2015/20249
KARAR TARİHİ : 11.11.2015
MAHKEMESİ : Tekirdağ 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 26/08/2014
NUMARASI : 2014/90-2014/219
Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davacı idare ile davalı yönünden verilen dilekçeler ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma bedelinin tespiti ve kamulaştırılan taşınmazın davacı idare adına tescili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davacı idare ile davalı yönünden verilen dilekçeler temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmış ise de alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir. Şöyle ki;
1-Bilirkişi raporunda muhtelif cinste 11 adet meyve ağacı bulunduğu belirlenmiş ise de bu ağaçların niteliği konusunda bir değerlendirme yapılmamıştır.
Bu itibarla, öncelikle ağaçların yaşları da belirlendikten sonra İl Tarım Müdürlüğünden bu ağaçların bulundukları yaş ve bir dönüm itibariyle verimi, değerlendirme yılı hasat döneminde toptan kilogram satış fiyatları ve üretim masrafları sorulup net geliri belirlendikten sonra, bu gelir kapitilizasyon faizine bölünmek suretiyle birim fiyatının bulunması ve daha sonra ağaçların taşınmazda kapladığı alanlar belirlenerek buna göre bahçenin toplam değerinin bulunması gerekirken, denetime imkan vermeyecek şekilde hüküm kurulması,
2-Dava konusu taşınmazın bilirkişi raporuda yazılı özelliklerine göre objektif değer artırıcı unsurun % 100 oranında olacağı gözetilmeden daha az kabul edilerek kamulaştırma bedelinin eksik tespit edilmesi,
Doğru görülmemiştir.
Davacı idare ile davalının temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz edenlerden peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 11/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.