YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5802
KARAR NO : 2015/12293
KARAR TARİHİ : 02.06.2015

MAHKEMESİ : Şemdinli Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2014
NUMARASI : 2013/231-2014/180

Taraflar arasındaki kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı geçirilen taşınmazların irtifak hakkı karşılığının tahsili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davalı idare vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –

Dava, kamulaştırmasız el atılarak enerji nakil hattı geçirilen taşınmazların irtifak hakkı karşılığının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı idare vekilince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Sulu tarım arazisi niteliğindeki 102/559 ve 102/167 parsel sayılı taşınmazlara ekilebilecek ürün gelirine göre değer biçilmesinde yöntem itibariyle bir isabetsizlik görülmemiştir. Ancak,
1-Bilirkişi raporunda münavebeye esas alınan ürünlerin TÜİK’in yayınladığı bitkisel ürün istatistikleri üretim girdileri ve Bölge İl ve İlçe Tarım Müdürlüklerinden gelen resmi verilere göre; fasülyenin dekar başına ortalama verimi 250 kg olduğu halde, 450 kg, karpuz verimi 3750 kg olduğu halde, 5000 kg alan bilirkişi raporu hükme esas alınmak suretiyle fazla bedel tespiti,
2-Dava konusu 102/160 parsel sayılı taşınmazın, Şemdinli Belediyesi İmar ve Şehircilik Müdürlüğü’nün yazı cevabına göre imar planı ve mücavir alan dışında olup, belediye hizmetlerinden yararlanmadığı anlaşılmaktadır. Bu özellikleri dikkate alındığında taşınmazın tarım arazisi olarak kabulü gerekmektedir.
Bu nedenle mahkemece arazi niteliğindeki taşınmaza gelir metoduna göre değer biçilmesi gerekirken, taşınmaza arsa olarak değer biçen bilirkişi raporuna göre karar verilmesi,
Doğru olmadığı gibi,
13.03.2015 gün ve 29294 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesi’nin 13.11.2014 gün ve 2013/95-2014/176 sayılı kararı ile;
6487 sayılı Yasanın 21. maddesi ile 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun başlığı ile birlikte değiştirilen geçici 6. maddesinin on üçüncü fıkrası “09.10.1956 ile 04.11.1983 tarihlerini kapsayan dönemde oluşan mağduriyetlerin giderilmesi amacıyla getirilen ve malikler aleyhine bir takım hükümler içeren bu istisnai düzenlemenin 04.11.1983 tarihinden sonraki dönem içinde uygulanmasının hukuk güvenliğini zedeleyeceği” gerekçesiyle Anayasanın 2 ve 35. maddelerine aykırı bulunarak iptal edilmiştir.
Bu durumda; 04.11.1983 tarihinden sonraki döneme ilişkin el atmalarda nispi harca hükmedilmesi gerektiğinden
Mahkeme kararının açıklanan nedenlerle davalı idare vekilinin temyiz itirazları doğrultusunda BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 02.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.