YARGITAY KARARI
DAİRE : 5. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2015/5752
KARAR NO : 2015/17664
KARAR TARİHİ : 19.10.2015

MAHKEMESİ : Kalkandere Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 24/09/2014
NUMARASI : 2013/236-2014/180

Taraflar arasındaki 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili davasından dolayı yapılan yargılama sonunda: Davanın kabulüne dair verilen yukarıda gün ve sayıları yazılı hükmün Yargıtay’ca incelenmesi, davalılar vekilince verilen dilekçe ile istenilmiş olmakla, dosyadaki belgeler okunup uyuşmazlık anlaşıldıktan sonra gereği görüşülüp düşünüldü:
– K A R A R –
Dava, 4650 sayılı Kanunla değişik 2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 10. maddesine dayanan kamulaştırma konusu irtifak hakkı bedelinin tespiti ve bu hakkın davacı idare adına tescili istimine ilişkindir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
Bilirkişi incelemesi yaptırılmıştır. Alınan rapor hüküm kurmaya elverişli değildir şöyleki;
Daha önce dairemizin incelemesinden geçen 2014/22368 Esas-2014/31356 Karar sayılı ilam ile aynı kamulaştırma kapsamında kalan bitişik pasel olan 174 ada 243 parsel sayılı taşınmaz için 2011 değerlendirme tarihi itibari ile metrekare birim bedeli 40,99 TL olarak belirlenmiş, yine 2013 değerlendirme tarihli dosyalardan 2013/13551 Esas-2013/14196 Karar sayılı ilamda da aynı ada içerisindeki komşu parselin metrekare birim bedeli ise 54,00 TL olarak belirlenmiş olduğu dikkate alındığında dava konusu taşınmazın metrekare birim bedelinin 45,11 TL olarak belirlenmesi inandırıcı görülmemiştir. Bu durumda;
1-Dava konusu taşınmaz başında yeniden keşif yapılarak ve taraflara emsal taşınmaz sunmaları hususunda olarak da sağlanarak Kamulaştırma Kanununun kıymet takdir esaslarını belirten 11.maddenin 1.fıkrasının arsalara ilişkin (9) bendi uyarınca yeniden kıyas emsal belirlenerek ve emsal ile dava konusu taşınmazın eksik ve üstün yönlerinin neler olduğu ve oranları da açıklattırılarak, emsalin tapu kaydı, imar planı
içinde olup olmadığı, değerlendirme tarihi olan 2013 yılında dava konusu taşınmaz bilirkişi kurulunca emsal kabul edilecek taşınmazların Arsa Meterekare Rayiç Bedeli Takdir Komisyonu tarafından belirlenen emlak vergisine esas olan metrekare değerleri ilgili Belediye Başkanlığı Emlak Vergi Dairesinden istenilerek sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin düşünülmemesi,
Doğru görülmemiştir.
Davalılar vekilinin temyiz itirazları yerinde olduğundan hükmün açıklanan nedenlerle H.U.M.K.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, davalılardan peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine ve temyize başvurma harcının Hazineye irad kaydedilmesine, 19/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.